eFolk.pl

Grupa „Po drodze” powstała w 1980 roku w Olecku z inicjatywy Marka Gałązki. Wykonuje ona piosenki do słów Edwarda Stachury, Adama Ziemianina, Ryszarda Milczewskiego – Bruno. Kompozytorem muzyki do większości utworów jest Marek Gałązka. Część repertuaru Grupy stanowią także jego piosenki autorskie.

Muzyka Marka Gałązki zmusza do uważnego słuchania. W utworach wykonywanych przez Grupę muzyka stanowi piękne tło i uzupełnienie słów, dzięki czemu możliwe jest wyeksponowanie przesłania twórczości Edwarda Stachury.

W skład zespołu wchodzą:

Marek Gałązka: śpiew, gitara akustyczna, harmonijka, twórca muzyki i autor piosenek
Andrzej Boruszewski: skrzypce, aranżacja
Zbyszek Terepko: gitara basowa
Bogdan Szczepański: kontrabas
Jerzy Nowicki : perkusja, instrumenty perk., przeszkadzajki.

Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 70-ych był jednym z autorów i wykonawców legendarnego magazynu radiowego Zgryz Macieja Zembatego. W 1981 roku brał udział w Przeglądzie Piosenki Prawdziwej w gdańskiej hali „Oliwii”. Wykonał tam utwór pt. „Przyjaciół nikt nie będzie mi wybierał”.
W 1989 r. na antenie radiowej Trójki emitowane były pierwsze odcinki z trwającego blisko dziesięć lat cyklu autorskiego: Literacko-muzyczny kantor wymiany myśli i wrażeń. W 1994 r. otrzymał nagrodę im. Jonasza Kofty – za twórczość radiową.
Jest autorem wielu znanych piosenek i ballad: „Ballada o chłopcach z bazy Sokołowskiej”, „Stachuro, Stachuro – ty już idziesz górą”, „Taksówkarz z Pittsburga”, „Raskolnikow”. W swoim dorobku artystycznym ma także książki: „Ballady dla bliskich i dalekich”, „Spoko, spoko…”, „Andrzej Garczarek” oraz analogową płytę długogrającą pt. „Płyta” i kasetę magnetofonową „Szabadabada”. Niedawno ukazała się kompaktowa płyta, zawierająca na nowo nagrany materiał z całego dorobku artysty. Album nosi tytył „Drelichowa”.

Młody stażem zespół z Warszawy, poruszający się w klimatach folku morskiego. Część składu grupy znana jest z formacji takich jak Mordewind czy Fonofobia.
Autorem tekstów i większości melodii jest Paweł Szymiczek.
Grupa koncertuje sporo w okolicach Warszawy, ale można ich czasem zobaczyć na deskach festiwali. Niemal od samego początku zespołowi idzie bardzo dobrze w konkursach. Wygrali m.in. Grand Prix festiwalu NA FALI w Kołobrzegu i pierwsze miejsce w konkursie festiwalu „Szanty w Giżycku” w roku 2006. Kolejne laury, to Sosnowe Wiosło czyli nagroda specjalna V Festiwalu Piosenki Wodniackiej Szantomierz 2006 i Srebrny Poler za trzecie miejsce na Festiwalu Keja 2006.

Skład zespołu:
Paweł Szymiczek – głos, gitara dwunastostrunowa oraz dudy
Tomek Glinka – gitara basowa, kontrabas, głos
Wojtek Polesiak – akordeon guzikowy
Jarek Piątkowski – perkusja
Oraz
Mateusz Skalski – w roli dźwiękowca, nagłośnienie, realizacja dźwięku, nagrania
Matelot w Internecie: www.matelot.pl

Grupa powstała w 1996 r. roku w Moskwie, Till Eulenspiegel, to po polsku Dyl Sowizdżał, a zespół nawiązywał swoimi utworami właśnie do poezji sowizdrzalskiej i muzyki wędrownych grajków. Zespół grywał początkowo głównie w niewielkich klubach, ale później zapraszano go również na większe koncerty. Z tamtego okresu pochodzą też pierwsze bardziej znane piosenki zespołu, jak chocby „Doroga Sna”, który później stał się przebojem kontynuującej dzieło Tilla grupy Melnitsa.

Groupa wykonuje swój własny rodzaj współczesnej szwedzkiej muzyki folkowej. Od lat 80. zespół jest awangardą nordyckiej sceny folkowej: głęboko zakorzeniony w tradycji, jednocześnie zawsze dysponuje współczesną instrumentacją i improwizacją. Muzyka zespołu łączy w sobie Wczorajszą Tradycję, Dzisiejszą Fantazję i Możliwości Jutra. Groupa znakomicie wyważa muzyczną mieszankę motywów (tradycyjnych i współczesnych), instrumentarium pochodzące z różnych kultur i okresów historycznych, ze swoimi własnymi szwedzkimi korzeniami, tworząc fantazyjne i unikalne połączenia.
Przez lata, wiele ważnych postaci nordyckiej sceny muzycznej współpracowało z zespołem, m.in. Ale Moller i Lena Willemark z Frifot i Nordan Project, Hallbus Totte Mattsson z Hedningarna i Gustv Hylen z Hoven Droven. W 1991 roku Groupa zdobyła Swedish Grammy za ich album Månskratt. W uzasadnieniu jury napisało: „Za to, że z filuternym uśmiechem wymietli z muzyki folkowej zgrzebne brzmienia”. W 1992 założyciel zespołu Mats Eden, uzyskał tytuł „Kompozytora Roku” podczas Festiwalu „Musik vid Siljan”. Zespół zdobył drugie Swedish Grammy w roku 1996 za album „Imeland”.
Od samego początku koncerty Groupy cieszą się dużą popularnością. Zespół występuje nieprzerwanie w Szwecji, całej Skandynawii i Europie. Prezentował się na wielu festiwalach folkowych: Falun Folk Music Festival, Stockholm Water festival, Urkult vid Nämforsen, Hultsfred – Szwecja, Roskilde Festival – Dania, Folk Festival w Dranouter – Belgia, Pontardawe and Wadebridge – UK, Leipzig Tanzhausfest i Rudolstadt Folk Festival – Niemcy, Violin and Village Festival w Maramures – Rumunia i wiele innych.
Sposób łączenia w twórczości Groupy starych, tradycyjnych melodii ludowych, współczesnej improwizacji i twórczej instrumentacji wpłynął na całą generację muzyków.

Skład zespołu: Mats Edén (fiddles), Terje Isungset (percussion), Jonas Simonson – (flutes)

Groupa w Internecie: www.groupa.se

Zespół powstał w 1999 roku w Lublinie. Inspiracją dla artystycznej aktywności kwartetu jest historia miasta, z którego pochodzą, miasta, w którym mieszały się niegdyś muzyczne tradycje Wschodu, Zachodu i Południa. W repertuarze KlezmaFour znajdują się utwory stylizowane muzyką mniejszości żydowskiej i fascynującą kulturą Bałkanów, a także kompozycje własne członków zespołu.
Rzeczą do której od samego początku istnienia zespół przywiązywał szczególną uwagę, to idealne zgranie. „Chcemy, aby nasza muzyka brzmiała, jak wykonywana na jednym instrumencie. Doskonałe wyczucie proporcji barwowych i dynamicznych oraz umiejętne operowanie nimi – to nasz cel, do którego dążymy od początku”. Wszyscy członkowie zespołu studiują na Akademiach Muzycznych. Gruntowne przygotowanie i edukacja muzyczna od najmłodszych lat pozwalają im realizować swoje założenie „idealnego zgrania” w sposób profesjonalny i przemyślany
KlezmaFour ma na swoim koncie występy w wielu miastach Polski i za granicą (Niemcy, Austria, Szwajcaria). Niejednokrotnie nagrywał również dla radia i telewizji.

Zespół KlezmaFour zdobył I (pierwszą) Specjalną Nagrodę im. Czesława Niemena za wyróżniającą się kreację artystyczną na IX Konkursie Muzyki Folkowej Polskiego Radia „Nowa Tradycja” w kwietniu 2006 roku.

Skład zespołu: Andrzej Czapliński (skrzypce), Gabriel Tomczuk (kontrabas), Wojciech Czapliński (klarnet), Rafał Grząka (akordeon), Tomasz Waldowski (perkusja)

KlezmaFour w Internecie: www.klezmafour.pl

Zespół „Wadzebôki” powstał w roku 2002 i jako główny cel postawił sobie kultywowanie tradycji regionalnej poprzez śpiewanie utworów rockowych, i jak to mówią fani „wadzebôkowych”, w języku kaszubskim. Zespół po trzech miesiącach działalności nagrał swoją pierwszą płytę, której nakład ”rozszedł się” w błyskawicznym tempie. Od tego czasu koncertuje na imprezach regionalnych i ogólnopolskich, często jako support przed gwiazdami ogólnopolskiego formatu. Wystąpił też w wielu programach TV promujących Kaszuby.
Zespół gra utwory skomponowane przede wszystkim przez członków zespołu, autorką większości tekstów jest wokalistka, aranżerka i autorka muzyki Damroka Kwidzińska, która min. została zaproszona do projektu „Olo Walicki Kaszëbë” rozpoczynającego XXVI Festiwal Folkowy Europejskiej Unii Radiowej Gdańsk 2005, gdzie wystąpiła jako wokalistka i autorka tekstów.
Zespół Kompanijô Wädzebôków był dwukrotnie nominowany do Pomorskiej Nagrody Artystycznej, jest zdobywcą wielu nagród na różnych festiwalach
i przeglądach. W najbliższym czasie zostanie wydana druga płyta zespołu.

W dolnoniemieckim dialekcie (Plattdeutsch) słowo „Malbrook” oznacza tyle co „diabeł tańca”, jest to również określenie tradycyjnej melodii pochodzącej z północnej Europy.
Lider zespołu, Wolfgang Meyering, jest jednym z czołowych i najbardziej twórczych muzyków folkowych w Niemczech. Jego nowy muzyczny projekt „Malbrook” wskazuje na liczne więzi w muzycznej tradycji pomiędzy północnymi Niemcami i południową Skandynawią. Jest tu wiele odniesień do muzyki dawnej, do starych tańców ludowych, przedstawionych jednak w nowoczesnych aranżacjach. Artyści wykorzystują instrumenty tradycyjne – mandolę, harfę, dudy, flety i skrzypce – i tworzą muzykę barwną, żywą, ale przede wszystkim piękną.
Wolfgang Meyering & Malbrook zdobył nagrodę German Folk&Worldmusic Award „Newcomer RUTH” 2005.

Skład zespołu: Wolfgang Meyering (vocal, mandola, flutes), Merit Zloch (harp), Ralf Gehler (german and swedish bagpipe, Schlüsselfiedel, jews harp, vocal), Vivien Zeller (fiddle)

Malbrook w Internecie: www.malbrook.de

Zespół folkowy ZAR wydał dotąd 2 płyty. Obie zostały nagrodzone najwyższymi wyróżnieniami duńskiego przemysłu muzycznego – Danish Music Award. Pierwszy album „Strengeleg” uznano za najlepszy debiut roku 2002, a w 2004 Sine Lauritsen (wokalistka zespołu) uzyskała tytuł Najlepszej Wokalistki za album „Tusind tanger”.
Muzyka zespołu ZAR to znakomite połączenie tradycyjnych duńskich melodii ze współczesnym brzmieniem. W rękach zespołu tradycyjne piosenki odżywają na nowo w zaskakujących i poruszających aranżacjach. ZAR nie tylko odnajduje inspiracje w międzynarodowej scenie folkowej ale poszukuje jej również w innych stylach muzycznych tj. jazz czy muzyka popowa.
Centralną postacią na scenie jest wokalistka Sine Lauritsen, która dzięki charyzmatycznemu głosowi porównywana jest przez niektórych krytyków muzycznych do Norah Jones. Oprócz Sine, zespół składa się z czterech młodych muzyków, wszystkich wykształconych w duńskich akademiach muzycznych. Skład zespołu to skrzypce, gitara i kontrabas, zestaw przy którym bardzo trudno usiedzieć w miejscu podczas koncertu. ZAR występował na wielu festiwalach i w wielu salach koncertowych w Danii, a także za granicą – Szkocja, Kanada, USA, Niemcy, Włochy i Skandynawia.

Skład zespołu: Sine Lauritsen (vocal), Christopher Davis Maack (fiddle), Andreas Tophøj Rasmussen (fiddle), Rasmus Zeeberg (guitar, mandolin), Steffan S. Sørensen (double-bass, fiddle)

ZAR w Internecie: www.zarmusic.dk

Nazwa zespołu tłumaczy się dosłownie jako „radość i tarnina”. W rzeczywistości chodzi radość i ciernie, dwie rzeczy które tak często przeplatają się w życiu. Rada, to również imię jakie przyjęła wokalistka zespołu.
Rada & Ternovnik to jeden z ciekawszych grup na rosyjskiej scenie kapel niezależnych. Łączą brzmienia post-rockowe z autentycznym rosyjskim folkiem, dodając do tego mroczne brzmienie. Zaowocowało to czternastoma płytami, które oscylują wokół fuzji różnych gatunków ze szczególnym uwzględnieniem folku.
Skład zespołu:
Rada – wokal, teksty, harmonijka, piszczałki, gong, gitara
Vladimir Anchevsky – gitara
Igor Chernykh – gitara basowa