eFolk.pl

Akustyczna folk-rockowa grupa z Filadelfii, dowodzona przez urodzonego w Dublinie Johna Byrne`a. Lider formacji zaczynał w filadelfijskich knajpach od grania własnych kompozycji, przetykanych irlandzkimi standardami. Tam poznał Patrick Mansfield, któy wrócił do rodzinnego miasta z Grecji. Połowę jego punk-rockowej grupy wcielono do greckiej armii i szukał nowej kapeli na starych śmieciach. Kiedy do tej dwójki dołączył długowłosy hippis – Scott Wikander, narodziła się grupa Patrick’s Head.
Sami żartobliwie streszczają swoją historię mówiąc: „Oto co się stanie, gdy hippis, punk i Irlandczyk wejdą do baru”.
Skład zespołu:
John Byrne
Patrick Mansfield
Scott Wikander

Krakowska grupa Coach to jeden z klasycznych już dziś polskich zespołów country. Grają od 1985 roku, poruszając się po obszarach country-rocka, western-swingu i tradycyjnej muzyki country.
Repertuar zespołu to zarówno przeróbki klasyków, jak i własne kompozycje. Czasem sięgają też po elementy folkowe, w ich wykonaniu można usłyszeć np. irlandzki „Lord of the Dance”.
Zespół Coach występował na wszystkich liczących się imprezach country w Polsce, koncertował też poza granicami, w Austrii, Czechach, Niemczech, Włoszech, Szwajcarii oraz na Łotwie i Litwie.
Dorobek fonograficzny kapeli, to dwie autorskie płyty: „Westernswing &…” i „Magnum op.02”, oraz udział w licznych składankach, m.in. „Euro Country Music Masters – Kreuzlingen`90”.
Skład zespołu:
Marek Piątkowski – śpiew, gitara akustyczna
Tomasz Kobiela – gitara solo
Wojciech Marcinowski – skrzypce
Jacek Kołodziejczyk – instrument klawiszowy
Jerzy Włodarczyk – gitara basowa
Marek Cichoń – perkusja
Coach w Internecie: www.coach.net.pl

Wykonawca od lat związany z polską sceną muzyki country. Gra na gitarze i śpiewa już od wielu lat. Zasłynął jako interpretator i autor polskich tekstów do piosenek Jima Reevesa, lecz także Roya Orbisona i Elvisa Presleya. Sam również pisze piosenki, które zyskują spory poklask krytyków i sympatyków muzyki country.
W latach 1994-1997 Mariusz Kalaga współpracował z popularną grupą Gang Marcela, z którą nagrał płyty „Kolędy – nastrój świąt” i „Bieszczady – country na swojską nutę”. Pierwszym solowym wydawnictwem była kaseta „Pierwszy promień”, w której nagraniu brał udział zespół Full Service. Po płycie z piosenkami Roya Orbisona („Gdy śpiewał Roy Orbison) przyszła kolej na następny autorski materiał. Album „Mój los” jest jak dotąd ostatnią płytą Mariusza Kalagi.
Strona oficjalna: Mariusz Kalaga

Urodzona w 1981 roku K.C. McKanzie jest wokalistką, gitarzystką i autorką piosenek. Mieszka i pracuje w Berlinie.
Jej utwory pełne są nawiązań do stylistyki folkowych bardów w spódnicach, charakterystycznych dla lat 60-tych i 70-tych. Ze współczasnych wykonawców ceni przede wszystkim Joni Mitchell.
Folk, country i bluegrass, to gatunki, w których K.C. czuje się najswobodniej.
Artystka występuje też z zespołem Some Wicked Messengers, który gra piosenki Boba Dylana, oraz The Sirens of Berlin.

Uchodzą obecnie za „najlepszy tradycyjny zespół irlandzki w Anglii” („Irish Music Magazine”). To trio wydało już pięć albumów, a każdy z nich stawał zespół coraz wyżej w rankingu brytyjskich gwiazd muzyki folk.
Chris Sherburn pochodzi z Yorkshire, w wieku 24 był już tutorem na kursach gry na koncertinie podczas „All Ireland Fleadh”. Sam mówi, że wychował się w klubie, który gościł takich wybitnych twórców, jak Vin Garbutt i Christy Moore. Wakacje spędzał czasem na farmie Martina Carthy i Normy Waterson.
Denny Bartley to wokalista i gitarzysta o którym dziennikarze piszą, że potrafi łączyć złość Shane`a McGowana z liryczną jakością Michaela Stipe`a. Jako jedyny w zespole jest Irlandczykiem. W jego grze na gitarze można usłyszeć nawiązania zarówno do prostego grania Joni Mitchell, jak i do wirtuozerii Paco De Lucii.
Nick Scott, grający na irlandzkich dudach, pochodzi z Devonshire. Grywał m.in. z Tony McManusem, oraz zespołami Scottish Tattoo i Show of Hands.
Last Night`s Fun w Internecie: www.lastnightsfun.com

Buki, a właściwie Kapela Buki, to zespół folkowy w najlepszym znaczeniu tego słowa. Tradycyjne melodie z różnych stron naszego kraju (z uwzględnieniem wycieczek do sąsiadów) stały się podstawą do stworzenia programu, który potrafił zarazić żywiołowością, wzbudzić nostalgię, a przede wszystkim nakłonić do słuchania.
Zespół powstał w 1996 roku przy Żagańskim Pałacu Kultury.
Trzon jego składu tworzyli:
Agnieszka Skoczylas – skrzypce
Beata Skoczylas – flet poprzeczny
Ola Kapiczowska – śpiew i skrzypce
Ewa Wąs – wiolonczela
Piotr Wąs – śpiew i kontrabas
Maciej Borecki – gitara, drumla, bałałajka, instrumenty perkusyjne
Damian Martyniak – bęben, instrumenty perkusyjne
Robert Wiśniowski – akordeon i śpiew
Piotr Semla – konga

Powstanie grupy The Chieftains datuje się na rok 1963, ale już rok wcześniej muzycy którzy założyli grupę grywali razem, choć wówczas był to zespół Ceoltóirí Cualann prowadzony przez Seána O`Riada i próbował podchodzić do tradycyjnej muzyki irlandzkiej od strony jazzu. Kiedy powstała grupa The Chieftains stało się jasne że liderem pozostanie Paddy Moloney. Przez ostatnie czterdzieści lat niestrudzenie prowadzi on zespół. Jest to niewątpliwie najbardziej utytułowana kapela folkowa w Europie zachodniej. Wielokrotnie otrzymywali nagrody muzyczne, m.in. Grammy.
Pierwszym albumem grupy była płyta „The Chieftains”. Właściwie wówczas nie była to oficjalna nazwa grupy, a jedynie projektu dublińskich muzyków znających się z pubowych sesji i zespoły O`Riady. Już druga płyta, zatytułowana „The Chieftains 2” może być nazwana regularnym albumem, regularnie grającego zespołu. Jak na 40 lat grania skład The Chieftains był dość stały.
Mimo, że grupa The Chieftains nagrała ponad 30 albumów, jej kolejne płyty wciąż potrafią zaskakiwać. Pojawiają się na nich często goście, których nie podejrzewanoby o folkowe ciągoty, są też ci, których wybór jest niemal oczywisty. Pojawienie się na płycie Chieftainców to obecnie wielki zaszczyt.
Skład zespołu:
Seán Keane – skrzypce
Kevin Conneff – bodhrán, wokal
Matt Molloy – flet
Paddy Moloney – uilleann pipes, tin whistle, akordeon
The Chieftains w Internecie: www.irish.com/

The Cutting Edge to pięcioosobowy ceilidh band z domieszką rockowych rytmów. Pochodzą ze szkockiego miasta Dundee.
Wszysko zaczęło się od tradycyjnego grania na przyjęciach i imprezach tanecznych. Później przyszedł czas na przemyślenie sytuacji i obranie drogi rozwoju. Do tradycyjnej muzyki irlandzkiej dodano elementy latynoskiej i nieco zmodyfikowano aranżacje.
Skład zespołu:
George Carmichael – akordeon
James Gorgon – bębny, perkusja
Deryck Mitchelson – instrumenty klawiszowe, wokal
Calum McKenzie – gitara basowa i wokal
Kevin Murray – gitara elektryczna i akustyczna

Oficalna strona zespołu www.cuttingedgeband.com

Najbardziej znana kapela pop-folkowa z Korsyki. Nagrywali m.in. ze Stingiem („Fields of Gold”) i Małgorzatą Walewską („Erein eta joan/Sieję i odchodzę”).
Podstawa repertuaru zespołu to współcześnie zaaranżowane utwory folkowe, powstałe na bazie pięknych, tradycyjnych korsykańskich pieśni polifonicznych.
W latach 80-tych wiele koncertów zespołów korsykańskich było odwoływanych, bo prowokowały zamieszki separatystów. Tłumiło to również tamtejszą kulturę. I Muvrini, to pierwszy korstykański zespół, któremu udało się zdobyć sławę międzynarodową.
Skład zespołu:
Jean François Bernardini – wokal
Alain Bernardini – wokal
Stéphane Mangiantini – wokal
Martin Vadella – wokal
Jean Bernard Rongiconi – gitary, aranżacje
Alain Bonnin – instrumenty klawiszowe
Loic Taillebrest – dudy
Gilles Chabenat – lira korbowa
César Anot – gitara basowa, wokal
Roger Biwandu – instrumenty perkusyjne

Duet tradycyjnych „sonneurs” – najstarsza bretońska formacja muzyczna złozona z „talabarder” (muzyk grający na bombardzie) oraz „biniaouer” (wirtuoz małych dud bretońskich – biniou). Bracia bliźniacy, Yannick Martin i Tangi Josset mimo iż nie są rodzonymi Bretończykami (pochodzą z Afryki), to już dali się poznać jako wyśmienici muzycy, zdobywając w 2002r. Mistrzostwo Bretanii w kategorii wiekowej do 20 lat. Od tego czasu kolekcjonują tytuły na różnych konkursach, przekonując do siebie słuchaczy perfekcyjnym opanowaniem instrumentów i pasją grania i przekazywania muzyki.