Kategoria: Wykonawcy (Page 32 of 68)

Aranis

Ta młoda grupa z Belgii określa swoją muzykę, jako postfolk. Tradycyjne środki wyrazy służą in do odgrywania swych własnych utworówm w których łączą elementy folku, rocka i jazzu. Głównym kompozytorem zespołu jest jego basista – Joris Vanvinckenroye.

Skład zespołu:
Joris Vanvinckenroye – kontrabas
Linde de Groof – skrzypce
Liesbeth Lambrecht – skrzypce
Marjolein Cools – akordeon
Jana Arns – flet
Axelle Kennes – fortepian
Stijn Denys – gitara

Atalaya

Grupa powstała w 1998 roku, jako wspólny projekt czwórki profesjonalnych, rockowych muzyków i grupy amatorów litewskiego folku. Ich debiut na festiwalu Suklegos w Kownie został doskonale przyjęty, co zaowocowało kolejnymi koncertami. W 2000 roku rozpoczęli nagrywanie pierwszej płyty, którą nazwali po prostu „Atalyja”. Kolejny album – „Mocia” – ukazał się w roku 2004.
Skład zespołu:
Indre Umbrasaite – wokale
Gedimina Šalkauskaite – wokale
Audrone Pociute – wokale
Gediminas Zhilys – gitara basowa
Salvjus Zheimys – perkusja
Darute Matylionyte – kantele
Eirimas Velichka – skrzypce, wokal
Ernest Jepifanov – skrzypce, wokal, dudu, fletnia
Gintaras Kaminskas – gitara

Tracy Grammer

Artystka urodziła się na Florydzie, a dorastała w południowej Kaliforni. Pierwszą inspiracją był dla niej ojciec, który grał na gitarze i śpiewał piosenki country, często wraz z innymi członkami rodziny, czy nawet sąsiadami.
Tracy debiutowała w wieku dziewięciu lat, śpiewając w chórze i wytrwale ćwicząc grę na skrzypcach.
Kariera muzyczna Tracy Grammer rozpoczęła się gdy ojciec przedstawił ją legendzie amerykańskiego folku, Curtisowi Colemanowi, ex-członkowi grupy New Christy Minstrels. Zaproponował on serię koncertów w małych klubach i nagrania demo.
W latach 90-tych Tracy grała muzykę pop z zespołem Juicy.
Do muzyki folk i country wróciła w 1996 roku, gdy spotkała w jednym z klubów występującego tam Dave`a Cartera, z którym zaczęła wkrótce występować. Nagrali razem trzy płyty, lecz ich współpracę przerwała nagle śmierć Dave`a. Na solowej płycie Tracy, zatytułowanej „Flower of Avalon” znalazło się dziewięć jego niepublikowanych piosenek.

Serencza

Grupa Serencza pochodzi z Gorlic i działa jako Stowarzyszenie Promocji Twórczości Łemkowskiej. W 1997 roku założyli ją Romek Korbicz, Petr Kwoka i Mirek Trochanowski. W twórczości tej grupy muzyka łemkowska przeobraża się we współczesny, aczkolwiek wciąż akustyczny, folk. Nowe aranżacje, czasem przesiąknięte klimatami z innych stron świata, sprawiają, że tradycyjne pieśni i tańce stają się bardziej atrakcyjne dla współczesnej publiczności.
Jak dotąd na koncie mają płytę „Pid obłoczkom” wydaną w 2004 roku.
Skład zespołu:
Mirosław Bogoń – gitara, akordeon, wokal
Roman Korbicz – mandolina, kontrabas, wokal
Jakub Dziubyna – skrzypce
Łukasz Dembski – instrumenty perkusyjne
Eugeniusz Korbicz – wokal, instrumenty „przeszkadzające”
Anna Drejowicz – wokal
Damian Troczanowski – kontrabas, akordeon, wokal
Łukasz Rajczak – sopiłki, flety

Piotr Słupczyński & Shantymentalni

Zespół Shantymentalni istnieje od 2002 roku. Oprócz koncertów w tawernach, pubach, restauracjach gramy na różnego rodzaju imprezach rozrywkowych: festynach, spotkaniach integracyjnych oraz okazjonalnych przedsięwzięciach wymagających oprawy muzycznej.
W pierwszych latach istnienia zespół grał głównie standardy folku morskiego z dużą domieszką muzyki country, z czasem jednak do repertuaru dołączyły również spokojniejsze i nastrojowe utwory autorskie Piotra „Słupka” Słupczyńskiego. Zaowocowało to wydaniem dwupłytowego albumu – „Shantymentalni”. Kolejne lata przyniosły grupie wiele nagród i wyróżnień na największych festiwalach szanto-folkowych w całej Polsce. Wraz z sukcesami przyszły coraz liczniejsze koncerty a także zbiorowe wydawnictwa fonograficzne tj.: „Zobaczyć Morze” oraz „Szanty pod Żurawiem – premiery 2009”.
W 2009 roku zespół nagrał kolejną, tym razem w stu procentach autorską, płytę „Deja vu” oraz nakręcił swój pierwszy teledysk do utworu „Kołysanka dla Gdańska”.
W 2011 pod namową założyciela zespołu Piotra Słupczyńskiego „Shantymentalni” wzięli udział w konkursie „Przepustka do Mrągowa”. Zostali tam bardzo ciepło przyjęci i wysoko ocenieni. Jako laureaci „Przepustki do Mrągowa” wystąpili na głównej scenie XXX Pikniku Country w Mrągowie.
Obecnie już jako „Piotr Słupczyński & Shantymentalni” zespół pracuje nad nową płytą.

Zespół koncertuje w składzie:

Piotr ”Słupek” Słupczyński – śpiew, gitara, harmonijka ustna
Tomek Pawlak -śpiew, banjo, gitara, harmonijka ustna
Tomek Krueger– śpiew, perkusja
Bogdan Kaczmarek– śpiew, gitara basowa
Jacek Loroch – śpiew, mandolina
Kamila Bigus – śpiew, skrzypce
Zapraszamy na nasze koncerty zarówno solowe jak i w pełnym składzie.

Po szersze informacje na temat działalności zespołu zapraszamy na naszą stronę internetową: www.shantymentalni.pl

Cadenza

Cadenza, to aktualnie jedna z młodych `nadziei muzyki irlandzkiej`. Jako zespół pochodzą z hrabstwa Silgo, skąd jest też autorka części repertuaru, harfistka i wokalista – Deirdre Bryon-Smith. Nad repertuarem współpracuje z nią Szwajcarka – Anna Houston.
W 1999 roku ukazał się pierwszy album grupy Cadenza, zatytułowany „Making Waves”, zaś w 2004 jego kontynuacja,. czyli płyta „Attic Notes”.
Skład zespołu:
Deirdre Byron-Smith – wokal, harfa
Anna Houston – wiolonczela, banjo, mandolina
Ray Coen – gitara, wokal

Croatian Troglodyte Orchestra

Croatian Troglodyte Orchestra jest grupą, która swoje programy koncertowe opiera na chorwackiej muzyce ludowej, a dopełnia je muzyką komponowaną na tradycyjne instrumenty smyczkowe takie jak samica G , samica E , bisernica itp. To rodzaj muzycznego laboratorium, w skład którego wchodzą najlepsi instrumentaliści i znawcy muzyki ludowej. Działania artystów zmierzają do odkrywania dotąd niezbadanych możliwości instrumentów ludowych oraz podejmowania prób kształtowania nowych opracowań autentycznych tematów wziętych z kultury tradycyjnej i improwizacji. Dotyczy to zwłaszcza zmian w technice gry na samicy (tamburitza) i basach. To sprawia, że wykonywana przez grupę muzyką nabiera świeżości i można dostrzec, dotąd niewidzialne związki z muzycznym dziedzictwem innych narodów. Podobnie interesujące rezultaty można uzyskać przez zmianę tempa np. 2/4 na 6/8, jak też przez nową harmonizację tematów ludowych wykonywanych w, dawniej niestosowanych, współbrzmieniach harmonicznych, co otwiera przestrzeń dla improwizacji.
Członkowie tej grupy cieszą się wielką estymą w Chorwacji. Sami odkrywają bogactwo muzyki ludowej, czego nie można się nauczyć w najlepszych akademiach muzycznych. Dodają tej cudownej muzyce ludowej własną wirtuozerię, a ona odpłaca im odkrywając swoją ukrytą duszę.
Lider grupy Mate Matisic jest muzykiem i kompozytorem, ale także dramaturgiem. Jego sztuki teatralne były tłumaczone na angielski, rosyjski, bułgarski, węgierski. macedoński i słoweński i wykonywane w wielu szanowanych teatrach europejskich ( jak Teatr Puszkina w Moskwie czy Teatr 199 w Sofii.) Jest scenarzystą i współscenarzystą filmów , które uzyskały cenne nagrody międzynarodowe. Komponuje także muzykę filmową i teatralną.

Skład zespołu:
Mate Matišić – tambura (samica), gitara, śpiew
Željko Kovačević– saksofon, śpiew
Damir Kukuruzović – gitara
Jurica Štelma – kontrabas, śpiew
Damir Ključarić – gitara, śpiew
Borna Šercar – bębny, butelki

Flukt

Flukt zachwycił publiczność Norwegii, Szwecji i Ameryki, a wielu muzyków wyraziło podziw dla znakomitego warsztatu technicznego, inspirującego wykonawstwa i twórczej interpretacji muzyki tradycyjnej podczas występów zespołu. Od początku istnienia grupy, w 1998r., wiele wybitnych osobowości przewinęło się przezeń pozostawiając swój ślad w postaci nowych kreacji artystycznych. Występowała w setkach imprez takich jak międzynarodowe festiwale muzyki ludowej w Falun (Szwecja) i Forde (Norwegia), Nordic Roots Festival (USA) i jest stale obecna w Norweskim Radiu i Telewizji.
Skrzypek – Sturla Eide jest wysoko cenionym młodym wykonawcą, zdobywcą wielu zasłużonych nagród. Przy pomocy skrzypiec i skrzypiec hardanger w znakomity sposób potrafi podkreślić miejsce i region pochodzenia muzyki. Charakteryzuje go też otwartość na wpływy zewnętrzne. Stał się inspiracją dla wielu innych muzyków do podjęcia własnych poszukiwań.
Oivind Farmen jest znaczącą postacią w muzycznej kulturze Norwegii. W zespole łączy elementy klasyczne i współczesne, wysublimowaną sztukę nabytą w czasie lat studiów muzyki klasycznej, z charakterystyczną dla muzyki ludowej funkcją użytkową: zabawy i tańca. To jego gra sprawia, że zespół ma specyficzne brzmienie polegające na kontrastowaniu fragmentów bardzo kameralnych, z tymi szeroko zarysowanymi, możłiwie najpełniej wykorzystującymi możliwości wszystkich instrumentów. Wszystkie opracowania muzyki tradycyjnej podkreśla interesującymi pomysłami muzycznymi perkusista Havard Sterten. Wszechstronność artysty bierze się z jego wieloletniej współpracy z wykonawcami bluesa, rocka i world music. Jego znakomite wyczucie stylu sprawia, że muzyka zespołu nabiera żywiołowości, a publiczność z łatwością odczytuje intencje artystów.

Skład zespołu:
Sturla Eide – skrzypce, skrzypce hardanger
Oivind Farmen – akordeon
Havard Sterten – bębny

Fonó Orchestra

Powstała w Budapeszcie w 1997r. Członkowie zespołu są muzykami z różnych stron Węgier i jego historycznych regionów, takich jak tereny mniejszości etnicznych słowackich i ukraińskich, którzy poświęcili swoje kariery wykonywaniu, nauczaniu i badaniu muzyki ludowej. Ich repertuar obejmuje muzykę wokalną i instrumentalną Madziarów i innych ludów Basenu Karpackiego oraz jej autentyczne wykonawstwo. Sami członkowie grupy są zbieraczami muzyki ludowej wzbogacając tradycyjnym repertuarem swoje programy koncertowe.
Członkowie zespołu, zarówno indywidualnie jak i zespołowo współpracują z wykonawcami klasycznej muzyki smyczkowej, operowej, jazzowej, muzyki świata. Świadczą o tym liczne nagrania. Sam zespół występuje często we własnym klubie w Budapeszcie, a także na renomowanych festiwalach i w najznakomitszych salach koncertowych na całym świecie. Ostatnio koncertowali w Theatre National de Chaillot, Theatre de Rond Point, Theatre de la Ville we Francji, Meistersingerhalle w Norymberdze, Museumsquartier w Wiedniu, Villa Medici w Rzymie i Rasa Concert Hall w Utrechcie. Gościli również w Polsce – dali koncert w Lapidarium w Warszawie. Francuski organ muzyczny „Le Monde de la Musique” nagrodził ich nagrodą „Choc de l’Anne” za ostanie nagranie „Mixtura Cultivalis” (2003r.).

Skład zespołu:
Herczku Ágnes – śpiew, taniec
Agócs Gergely – śpiew, taniec, tarogato, węgierskie dudy, fujara, flet, kobza
Gombai Tamás – skrzypce, skrzypce sekund
Pál István „Szalonna” – skrzypce, skrzypce sekund
D. Tóth Sándor – altówka, gardon, kobza, cytra
Kürtösi Zsolt – wiolonczela, kontrabas
Unger Balázs – cymbały

Joanna Słowińska z zespołem

Pieśniarka i skrzypaczka o niezwykłej charyzmie scenicznej, obdarzona silnym głosem, śpiewająca rzadko już używaną ludową techniką „głosu białego”. Repertuar Joanny to m.in. dawne, tradycyjne pieśni polskie i słowiańskie, prezentowane w postaci archaicznej, jak też w dynamicznym, nowoczesnym brzmieniu, w nowych aranżacjach i wykonaniu zespołu złożonego z krakowskich instrumentalistów. Na koncerty Joanny składają się też inspirowane ludowością kompozycje współczesne do słów m.in. St. Wyspiańskiego, E. Brylla, A. Osieckiej – pisane częstokroć specjalnie dla niej przez Zygmunta Koniecznego. Jest też solistką wielkich form oratoryjnych jak: „Litania Polska” do słów ks. Jana Twardowskiego, „Serce moje gram” i „Noc listopadowa” do słów St. Wyspiańskiego z muzyką Zygmunta Koniecznego oraz oratorium „Golgota Świętokrzyska” i „Tu es Petrus” z muzyką Piotra Rubika do słów Zbigniewa Książka.
W roku 2004 Joanna została uhonorowana GRAND PRIX, Nagrodą Publiczności „Burza Braw” i Nagrodą Specjalną TV Polonia – Festiwalu Polskiego Radia „Nowa Tradycja”, a w 2005 została laureatką Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Grała na najważniejszych festiwalach muzyki folkowej w kraju i zagranicą (Niemcy, Francja, Szwajcaria, Włochy, Hiszpania, Dania, Szwecja, Białoruś, Litwa, Czechy, Macedonia).

Skład zespołu:
Joanna Słowińska – śpiew, skrzypce
Mikołaj Blajda – kontrabas, fisharmonia
Paweł Odorowicz – altówka
Jan Słowiński – altówka
Tomasz Wertz – instrumenty perkusyjne

Page 32 of 68

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén