eFolk.pl

Zespół Apparatschik powstał, jako niemiecka odpowiedź na sukces Leningrad Cowboys. Powstało jednak coś bardziej folkowego, kojarzącego się raczej z The Ukrainians. To, co grają określają, jako „Volxmusic”.
Grupę tworzą rosyjscy emigranci, swoją muzykę opierający na połączeniu elementów ska, punku i rocka z tradycyjnymi melodiami i pieśniami z Rosji. Wykorzystując dodatkowo image nawiązujący do czasów Związku Radzieckiego sprawiają, że ich koncerty to często prawdziwy folk-rockowy show.
Grupa grywa sporo koncertów i jest bardzo popularna nie tylko w Niemczech, ale również w Szwajcarii i Holandii. W 2003 roku pojawili się w Polsce, a w 2004 grali już dla nas kilka koncertów.
Jak dotąd wydali dwie płyty: „Apparatschik” w 1994 i „Aurora” w 2004 roku.
Skład zespołu:
Oljég Matrosov – wokal, bałałajka, gitara
Ivan Matrosov – skrzypce, chórki
Roman Sabaschkin – gitara basowa, chórki
Juri Bajan – bajan
Desto Trotzki – perkusja
Apparatschik w Internecie www.apparatschik.com

Folkowy duet Dreamcraft powstał w 1994 roku i funkcjonuje głównie jako formacja koncertowa. Powstałe w międzyczasie trzy płyty („Spaces Between” z 1997, „Echoes of Ancient Songs” z 1999 i „Wombat Shuffle” z 2003 roku) to zapisy autorskich piosenek, przetykane irlandzkimi tańcami.
Geertien Wijnhoven i Gary Mac Leman lato spędzają zwykle w Irlandii, resztę czasu zajmują im koncerty, głównie w Niemczech , Belgii, Holandii, Luksemburgu, Anglii, Szkocji i Walii, ale grali również w Australii i w Chinach. W pierwszych latach istnienia zespół wspierany był przez akordeonistę Tommy`ego O`Leary, bardziej znanego z grupy Clonakilty.
Skład zespołu:
Gary MacLeman – wokal, gitara, gitara basowa, harmonijka ustna
Geertien Wijnhoven – wokal, skrzypce, gitara, instrumenty klawiszowe
Dreamcraft w Internecie: homepage.eircom.net/~dreamcraft
Zdjęcie pochodzi ze strony zespołu.

Zespół istnieje już od ponad 10 lat, początkowo koncertował głównie w rodzimej Finlandii. Obok dość typowego, folkowego instrumentarium, jak akordeon, skrzypce, nyckelharpa, czy whistles, pojawiły się instrumenty o bardziej rockowym rodowodzie. Szybko ustaliła się też pop-folkowa formuła grania, która zaskarbiła zespołowi sympatię wielu miłośników takiego grania.
Muzyka jest kombinacją autorskich motywów z fińską i irlandzką muzyką ludową. Teksty zwykle oscylują wokół tematyki chrześcijańskiej. Zespół tworzy w ten sposób coś na kształt folkowej poezji śpiewanej.
Skład zespołu:
Aki – irish bouzouki, mandolina, chórki
Reetta – whistles, bodhran
Tiro – gitara basowa, chórki
Laura – skrzypce, nyckelharpa, chórki
Kerttu – akordeon
Susanna – wokal
Kari – gitara, chórki

Koniec 2004 i początek 2005 roku przyniósł bardzo ciekawe informacje z rodzimego obozu szantowego i celtyckiego. Dwie bardzo znane grupy – Ryczące Dwudziestki i Shannon – postanowiły połączyć swoje siły we wspólnym projekcie.
Powstał w ten sposób liczący jedenaście osób zespół, w którym silne wokale wspierane są przez silną, folk-rockową sekcję.
Materiał ten spotkał się z dobrym odbiorem na koncertach, na początku 2005 roku ukazał się singiel zatytułowany po prostu „Ryczące Shannon Project”. Na wrzesień planowana jest płyta.

Skład projektu:
Andrzej Grzela „Qńa” – wokal
Wojciech Dudziński „Sęp” – wokal
Janusz Olszówka „Yasieq” – wokal
Andrzej Marciniec „Martinez” – wokal
Bogdan Kuśka „Bodziec” – wokal
Marcin Rumiński – low whistle, highland bagpipes, uillean pipes, śpiew
Sebastian Bednarczyk – bouzouki, gitara elektryczna
Bartek „Kuba” Kondrat – gitara, śpiew
Marek Kwadrans – bodhran
Paweł Piórkowski – gitara basowa
Maciej „Adaś” Pancer – perkusja

Ryczące Shannon w Internecie: www.ryczaceshannon.art.pl
Ryczące Dwudziestki w Internecie: www.ryczace20.pl
Shannon w Internecie: www.shannon.art.pl

Giu il Cappello to włoska grupa z Mediolanu, która wykonuje tradycyjne i współczesne piosenki. Aranżacje zespołu sprzyjają nazwaniu ich folk-rockowcami. Jednak w brzmieniu słychać też wpływy bluesa.
Ich powstanie datuje się na rok 1999, a efektem kilku lat zbierania repertuaru jest płyta “Voli di ditteri” wydana w 2003 roku, poprzedzona wcześniejszymi nagraniami demo, będącymi dziś rarytasami wśród fanów. Połączyli na niej tradycyjne tańce i melodie ludowe z własnymi tekstami i aranżacjami.
W ciągu ostatnich pięciu lat zagrali około 200 koncertów, głównie we Włoszech, ale również poza granicami kraju.
Zespół współpracuje z organizacją o nazwie Legambiente, największą włoską grupą ekologów. W raz z nimi przygotowywali kilka ciekawych festiwali, propagujących kulturę i ekologię śródziemnomorską.
Skład zespołu:
Roberto Acciuffi, Carlo Cremonesi, Lorenzo Fossati, Stefano Galimberti, Luca Grandi, Alessandro Lecis, Giusto Papaleo, Tommaso Tronci.
Giu il cappello w Internecie – www.giuilcappello.it

Spaelimenninir to najbardziej znany zespół folkowy z Wysp Owczych. Jednak mimo tego, że muzycy tam rezydują, nie jest to grupa w 100% farerska. Ich brzmienia nawiązują również do muzyki duńskiej, skandynawskiej, a nawet szkockiej. Członkowie zespołu komponują również własne utwory.
Grupa gra razem od prawie 20 lat. Jej inicjatorem jest Kristian Blak, rodowity Farerczyk, znany propagator kultury Wysp Owczych, muzyk i wydawca. Towarzyszy mu dwóch Duńczyków i dwójka Amerykanów.
Przez lata pracy grupa zyskała spore grono zwolenników, zarówno u siebie, jak i poza granicami kraju. Stała się też synonimem multikulturowej muzyki folkowej w tamtym regionie.
Skład zespołu:
Jan Danielsson – skrzypce
Erling Olsen – skrzypce
Sharon Weiss – flet
Ivar Baerentsen – mandolina, gitara
Kristian Blak – pianino, harmonia, wokal
Charlie Pilzer – gitara basowa
Spaelimenninir w Internecie: www.spaelimenninir.com
Fotografia ze strony www.tatihou.com

U podstaw w 1996 roku powstania tria noszącego nazwę Trio Trad legła wspólna pasja, z jaką muzycy darzą folk. Tradycyjna muzyka z całej niemal Europy stała się inspiracją dla własnych opracowań. Muzycy sięgają zarówno do rodzimych brzmień z Belgii, jak i do melodii skandynawskich, celtyckich i bałkańskich.
Członkowie tria grali i nagrywali ze znanymi formacjami folkowymi, takimi, jak: Panta Rhei, Musique a Neuf, Ialma, Violon Populaire en Wallonie, Perry Rose, Carloz Nunez.
Poza Belgią koncertowali we Francji, w Hiszpanii, Danii, Niemczech, Tunezji, Maroku, Portugalii, Holandii i w Quebecu.
Skład zespołu:
Luc Pilartz – skrzypce, dudy
Aurélie Dorzée – skrzypce
Didier laloy – akordeon diatoniczny
Trio Trad w Internecie: www.triotrad.be
Fotografia ze strony www.amants-scene.qc.ca

Przygodę z zespołem Bůhví rozpoczął gitarzysta Martin Hrubý, już w liceum jego grupa nazywała się Bůh Ví . Wówczas jej repertuar był mieszanką autorskich piosenek z przebojami The Beatles i The Rolling Stones. W 1999 roku spotkał się on z Pavlem Trojanem, wówczas muzykiem grupy Beatles Revival. Obaj doszli do wniosku, że nie tylko muzyka z Zachodu może ich inspirować. Szybko powstał więc zespół, którego skład krystalizował się w następnych latach.
Swoją muzykę nazywają „Czech World Music”, jako, że inspiracje są różne, ale teksty autorskie, czeskie.
W 1999 roku wystąpili w Polsce, a dokładniej we Wrocławiu. W rok później ukazał się pierwszy mini-album, zatytułowany po prostu „Bůhví”. Na kolejną płytę przyszedł czas dopiero w 2003 roku, nosi ona tytuł „Akt”.
W tymże samym roku Ondřej Brzobohatý – klawiszowiec zespołu – wygrał casting na prezentera programu „Česko hledá SuperStar” (coś jak „Idol”), pomogło to zespołowi w kontaktach z organizatorami imprez i koncertów.
Obecnie grupa przygotowuje się do nagrania kolejnej płyty i letnio-jesiennej trasy koncertowej.
Fotografia pochodzi ze strony www.folkworld.de

Początek zespołu Drake to styczeń 2004 roku. Wtedy to zrodził się pomysł na uczczenie święta Irlandii, dnia św. Patryka. Wspólne granie przyniosło wiele radości, więc pomysł na rozpoczęcie działalności zespołu nabrał konkretnego kształtu w postaci repertuaru, tak tradycyjnego jak i własnych kompozycji.
Drake grywał na imprezach plenerowych i w częstochowskiej Tawernie Port. W listopadzie 2004 roku. zespół wyruszył na pierwszy festiwalowy konkurs. Występ na Morskich Opowieściach w Morsku k. Zawiercia przyniósł zwycięstwo w konkursie, a to otworzyło Drake’owi drzwi do występów na największych szantowych festiwalach w Polsce. Marzec 2006 to wygrana na festiwalu we Wrocławiu i nagroda w postaci nagrania i wydania pierwszej płyty. ”Talizman” ukazał się w marcu 2007 roku. Muzyka zawarta na tej płycie to piosenki autorski i tradycyjne melodie celtyckie.
Maj 2011 roku, to data premiery drugiego, autorskiego albumu Drake’a zatytułowanego „Legenda’. Brzmienie zespołu na tej płycie zostało wzbogacone o mandolinę i irish bouzouki.
W ciągu kilku lat działalności Drake zagrał ponad 250 koncertów na kilkunastu festiwalach oraz w tawernach i klubach muzycznych w całym kraju. Grupa co roku organizuje w marcu w rodzinnej Częstochowie imprezę tematycznie związaną z dniem św. Patryka, na którą zaprasza największe gwiazdy polskiej sceny folk i szanty.
Dzisiaj Drake’a tworzą:
Sławek Bielan – śpiew, bodhran, instrumenty perkusyjne
Bartek Wręczycki – akordeon
Andrzej Drzastwa – gitara basowa
Piotrek Pala – gitara elektroakustyczna
Wojtek Kotas – whistle, śpiew

Faerd,to projekt, który jest pomostem rozciągniętym między róznymi stylami, narodowościami i tradycjami. Tworzy go trójka muzyków z Danii i Szwecji. Podstawą repertuaru są ballady z Danii i Wysp Owczych, ale pojawiają się też tematy z Szetlandów
W skład zespołu wchodza:
Peter Uhrbrand – duński skrzypek, na codzieńgrający w folkowo-jazzowej grupie Spirng. Nagrywał miedzy innymi ze znanym irlandzkim dudziarzem, Liame, O’Flynnem, reprezentował również Danię na festiwalu “Celtic Connections” Glasgow.
Jens Ulvsand – szwedzki gitarzysta, grający też na bouzouki i śpiewający. Przez ostatnie 15 lat obecny na szwedzkiej scenie folkowej, w różnych projektach.
Eskil Romme – saksofonista i akordeonista z Danii, specjalizujący się wynajdywaniu ciekawych połąćzeń między tradycjami północnoatlantyckimi, od Kanady, przez Szkocję, po Skandynawię. Na codzień gra w zespołach Sula, Spaelimenninr i Hoydolum.
Fotografia pochodzi ze strony www.folkclub.dk