eFolk.pl

Belgijska grupa Aran swoją nazwę zawdzięcza archipelagowi wysp w zachodniej Irlandii. Nazwa ta na swój sposób definiuje muzykę, jaką zespół ten wykonuje.
Podstawą brzmienia grupy jest dbałość o stylowe, folkowe brzmienie, które osiągają za sprawą odpowiedniego instrumentarium i technik grania, charakterystycznych dla zespołów z Irlandii. Repertuar zespołu obejmuje również elementy brytyjskie i szkockie.
Ja dotąd grupa ma na koncie tylko jedną płytę, wydany w 2000 roku album „Irish Traditional Music”
Skład zespołu:
Jan Ryckebosch – flet poprzeczny drewniany, whistles
Rik Houttekier – gitara, bouzouki
Anja Goethals – śpiew, wiolonczela
Jozefin Goethals – skrzypce

Czeska grupa folkowa Douda Band powstała w 1999 roku, początkowo grali głównie w ostrawskich klubach, ale później zdecydowanie wypłynęli na szersze wody, docierając do finału Porty 2002 – jednego z największych festiwali. Wcześniej, w 2001 roku zagrali też na Zahradě.
Muzyka zespołu łączy w sobie wypadkowe folku, rocka i bluesa, aczkolwiek dominuje w niej nutka folkowa.
Nazwa grupy wiąże się z kontrabasistą, na którego mówią Douda.
Skład zespołu:
Lubomír Hroch – gitara, wokal
Martin „Pinda” Melichar – gitara
Ondřej Zedníček – skrzypce
Roman „Douda” Kašperlík – gitara basowa, kontrabas
Zuzana Teichmannová – wokal, flety, instrumenty perkusyjne
Douda w Internecie: www.doudaband.cz

Eitre, to grupa, którą można byłoby nazwać szwedzką, ale tak na prawdę, to projekt szwedko-irlandzki. Zespół powstał, gdy doszło do spotkania irlandzkiego dudziarza (Marco Polliera), irlandzkiego flecisty (Kevina Ryana) z dwoma członkami zespołu Quilty (Dag Westling i Esbjörn Hazelius). Wspólne muzykowanie szybko zakończyło się powstaniem grupy, jej skład uzupełnił znany szwedzki basista (Fredrik Bengtsson), obracający się w kręgach jazzowych i folkowych.
Efektem pracy zespołu jest wydana w 2005 roku płyta „The Coming of Spring”, zawierające celtyckie melodie i pieśni.
Marco Pollier – uilleann pipes
Kevin Ryan – drewniany flet poprzeczny
Dag Westling – wokal, gitara, banjo
Esbjörn Hazelius – skrzypce, cittern, wokal
Fredrik Bengtsson – akustyczna gitara basowa
Eitre w Internecie: www.eitre.com

Francuski zespół Les Dieses, to mieszanka wybuchowa w skład której wchodzą : wokalista śpiewający własne piosenki, kompozytor-skrzypek, gitarzysta o cygańsko-sycylijskich korzeniach, basista studiujący nauki Zen i perkusista, który sam robi swoje bębny.
Grupa powstała w 1999 roku i inspiruje się bardzo różnymi dźwiękami. Z jednej strony jest muzyka celtycka, z drugiej cygańskie brzmienia, cajun, a nawet rytmy andaluzyjskie i słowiańskie. Całość podlano folk-rockowym sosem.
Poza Francją grupa koncertowała w wielu krajach Europy, również w Stanach Zjednoczonych i na Kubie. W 2005 roku pojawili się w Polsce, promując płytę „Odyssee/Odyseja”, nagraną wspólnie z polskim zespołem Orkiestra Samanta.
Skład zespołu:
Didier Dubreuil – teksty, wokal, gitara, instrumenty perkusyjne
Zito Barrett – kompozycje, skrzypce, banjo, mandolina, chórki
Christophe Buselli – gitara, banjo, mandolina, flet, chórki
Anicet Debien – gitara basowa, chórki
Dominique Chanteloup – perkusja, instrumenty perkusyjne, chórki

W 1986 roku, kiedy grupa Majerovy Brzdové Tabulky powstała, był to przeciętny praski zespół rockowy. Wydana w 1989 roku kaseta „Noční zprávy” jest rodzajem podsumowania tamtego okresu. Już w rok później nastapiła bowiem w zespole kompletna rewolucja. Wymieniono część instrumentów, a przede wszystkim muzycy całkiem inaczej zaczęli myśleć o muzyce.
Nowe, lepsze Majerovy Brzdové Tabulky grały przede wszystkim muzykę o przestrzennym, akustycznym brzmieniu. Kiedy w składzie pojawiły się nowe instrumenty, takie, jak mandolina, skrzypce, klarinet, saksofony i citterny grupa coraz bardziej odchylała się w kierunku folku. Ciekawostką jest fakt, że od 1991 roku niemal nie zmienił się skład grupy.
Dopiero pod koniec 2004 roku, kiedy nagrywano ostatni jak dotąd (i czwarty w ogóle) album zespołu, zatytułowany „Pálava”, pojawili się w nim nowi muzycy, a kwartet rozrósł się do sekstetu.
Grupa występowała w Polsce dwukrotnie, raz w 2002 i raz w 2003.
Skład zespołu:
Andrea Landovská – wokal
Petr Linhart – wokal, gitara, mandolina, citterny
Vít Kahle – wokal, saksofon tenorowy i sopranowy, klarnet, whistle
Antonín Bernard – skrzypce, wiolonczela, gitara basowa, citterny
Tomáš Makovský – perkusja
Marek Štifter – gitara elektryczna
MBT w Internecie – music.taxoft.cz/mbt

The Sandcarvers, to pop folkowa grupa z celtyckimi korzeniami, powstała w amerykańskim stanie Wisconsin. Zaczynali w 1996 jako duet, w skład którego wchodził śpiewający gitarzysta i basista. Później grupę uzupełnił perkusista.
Jednak wiatr w żagle złapali dopiero w roku 2003, kiedy to wstąpili na drogę celtyckiej muzyki rockowej. W składzie pojawiły się wówczas dudy, flety i bodhran. The Sandcarvers zaczęli się wówczas coraz częściej pojawiać na scenie obok takich grup, jak Seven Nations, Wolfstone, czy Black 47.
Jak na razie grupa ma na koncie jedną płytę, zatytułowaną „This Time Around”

Skład zespołu:
A.J. Laird – wokal, bodhran
Jeffrey Miller – gitara akustyczna, wokal
Raven – flety, instrumenty klawiszowe, bodhran, digital chanter
Tom Mlot – bębny i perkusja
Jamie Verbeten – gitara elektryczna
JJ McAuliffe – gitara basowa, bodhran.

The Sandcarvers w Internecie www.thesandcarversmusic.com

Jest to zespół grający muzykę z okresu średniowiecza i renesansu. Są to piosenki miejskie i wojenne, muzyka taneczna, pałacowa oraz folkowa. Zespół gra m. in. na takich instrumentach jak: lira korbowa, dudy, gęśli, lutnia, cymbały, bęben arabski, hudok (prototyp skrzypiec), wargan i in. Zespół gra na autentycznych instrumentach zrobionych według starodawniej technologii z tamtych epok. Kierownik zespołu, wokalista, dudziarz Źmicier Sasnowski przeszedł odpowiednie szkolenie z tej dziedziny u znanego łotewskiego restauratora instrumentów muzycznych pana Donata Vutisa, a gęślarz Alieś Čumakow profesjonalnie wyrabia gęśle z różnych epok i krajów.
Zespół istnieje do 1999 roku, ale za tak krótki okres zdążył już nagrać 6 płyt (siódma w drodze) i zdobyć popularność w całej Europie. W Polsce zespół uczestniczył w takich muzycznych imprezach jak Mikołajki Folkowe w Lublinie, Festiwal Wikingów na wyspie Wolin, Pierwszy Festiwal Kultury Białoruskiej we Wrocławiu, koncert z okazji „Dnia Wolności” w Warszawie.
Na występach zespołu nikt nie będzie czuł się samotnie, ponieważ oprócz biernego słuchania, każdy może się nauczyć tańców z tamtych epok. Zazwyczaj, żeby publiczności było łatwiej opanować kroki w sali znajdują się profesjonalni tancerze, członkowie zespołu, którzy organizują coś w rodzaju średniowiecznej dyskoteki. Tak będzie i tym razem.
Skład zespołu:
Źmicier Sasnouski – dudy, lira korbowa, instrumenty perkusyjne, wokal
Kacia Radzivilava – flety
Illa Kublicki – lutnia
Alieś Čumakow – lira korbowa, mandolina, kantele, instrumenty perkusyjne, wokal
Andrej Apanovic – instrumenty perkusyjne
Stary Olsa w Internecie: www.staryolsa.com
Tekst pochodzi ze strony Inicjatywy Białoruskiej

Idea założenia zespołu pojawiła się we wrześniu 2004. Spotkaliśmy się i odkryliśmy, że mamy w temacie tradycyjnej muzyki irlandzkiej podobne zapatrywania, doświadczenia, wspólne cele i przede wszystkim ogromną chęć pomuzykowania razem. Ostateczny skład krystalizował się do końca roku 2004 a oficjalnie zadebiutowaliśmy w marcu 2005.

Ideą, która przyświeca nam od początku naszego istnienia jest granie muzyki irlandzkiej na sposób tradycyjny, jak najbliżej jej oryginalnego brzmienia. Muzyka ta jest dla nas z jednej strony sztuką, do której podchodzimy z szacunkiem i uwagą, z drugiej zaś strony zjawiskiem dającym ogromną radość, satysfakcję, oderwanie od codzienności. W swoich aranżacjach czasem nieco odbiegamy od przyjętych kanonów, gdzieniegdzie dodajemy coś od siebie, cały czas jednak mając na uwadze tradycyjny styl, który staramy się zgłębiać i realizować.

Zespół tworzą:

Iweta Kulczycka – wokal
Tomek Urbański – akordeon
Mirek Walczak – skrzypce
Witek Kulczycki – tin whistle, irlandzki flet poprzeczny, bouzouki
Damian Stroka – gitara
Damian Wojnowski – kontrabas
Adam „Rorian” Kryński – bodhran, tin whistle, mandolina

Zapraszamy na www.duan.webd.pl

Pomysł na zespół powstał w pewien majowy dzień 2003 roku, na zielonej trawce i przy piwku.
Ktoś przyniósł gitarę, ktos wydrukowany tekst „Dirty Old Town”, kogoś rzuciła kobieta, ktoś fałszywie zaintonował i wreszcie ktoś z połamana gitara wracał zygzakiem do domu. Za oficjalną datę powstania przyjąć jednak należy dzień 15 lipca 2003 kiedy z premedytacją kupiliśmy akustyczna gitarę basową i rozpoczęliśmy próby. Pierwotne instrumentarium składało się z banja tenorowego, mandoliny, akordeonu, tin whistla, gitary akustycznej, perkusji, bodhranu i basu.
W kwietniu 2004 do składu trafia skrzypaczka Natalia Rula, którą w sierpniu zastępuje Jacek Piekarski. Wyrzucamy również perkusję, mandolinę i banjo na rzecz low whistla i irish bouzouki. Gitarę przestrajamy do DADGAD.
Z ważniejszych występów, które przytrafiły się nam przez 2 lata istnienia wymienić należy: Piknik Europejski (maj 2004 Międzyzdroje), Otwarcie „Galerii Bezdomnej” (Lipiec 2004 Świnoujście), I Konkurs Muzyki Celtyckiej (sierpień 2004 Wolin)
Jeżeli chodzi o nasze brzmienie i inspiracje to na dzień dzisiejszy przypominamy być może wczesne The Bothy Band. Oprócz tego śpiewamy w klimatach średniowiecznych tolkienowskie wiersze i własne teksty
Obecny skład:
Jacek Andrzejewski – śpiew, low & penny whistles, akordeon klawiszowy
Jacek Piekarski – fiddle, łyżki, gitara basowa
Marek Piguła – śpiew, irish bouzouki
Marcin Grulkowski – gitara akustyczna
Bartek Miętkiewicz „Tosiak” – bodhran

GreenWood w Internecie www.greenwood.pl

Grupa Blaf pochodzi ze Śląska. Co prawda Śląska Cieszyńskiego, ale zawsze to bliżej kulturowo, niż w przypadku innych czeskich ziem.
Zespół powstał w 1985 roku, z inicjatywy skrzypka, Tomáša Tomanka. Wczesny repertuar opierał się głównie na piosenkach czeskiej legendy muzyki country, grupy Zelenáči. W 1985 zagrali tylko jeden koncert w składzie pięcioosobowym. Rok później były już kolejne występy i to z kolejnymi muzykami. Grupa zawędrowała też na festiwal w Plznie, gdzie zagrała w koncercie „Humor v country”.
W 1990 roku ukazała się kaseta zatytułowana „Cug do verku”, a lata 1990-1994 podsumował zestaw dwóch kaset „Gorolgrass I, II” – będący mieszanka folku z muzyką bluegrass. Część materiału z nich ukazała się jako bonus do wydanej w 1995 roku płyty „Hity”. Na kolejną płytę miłośnicy zespołu musieli czekać jeszcze kilka lat. Album „Nie beje to lehki” ukazał się bowiem dopiero w 1999 roku.
W międzyczasie grupa Blaf, prezentując swoistą mieszankę muzyki folkowej, poezji śpiewanej i bluegrass, zwiedziła sporo miast zarówno w Czechach, ale również w Polsce. O jednej z takich wycieczek opowiada piosenka zatytułowana wymownie „Gdańsk”. W dwa lata później ukazała się płyta „Tustela…”.
Skład zespołu:
Tomáš Tomanek – skrzypce, śpiew
Pavel Buble Sikora – banjo, śpiew
Jan Klus – perkusja, śpiew
Robert Kulka – gitara basowa, śpiew
Honza Pazdera – gitara, śpiew