eFolk.pl

Avalon, to dość popularna nazwa, jest co najmniej kilka grup folkowych, które tak się nazywają. Ta pochodzi z Austrii i gra muzykę folk-rockową. Łączą się w niej tradycje amerykańskie, spod znaku Boba Dylana i The Band, z dźwiękami europejskimi.
Za brzmienie grupy odpowiada w największej mierze twórca większości repertuaru i główny wokalista zespołu – Tommy Moretti. W kwestiach kompozytorskich wspiera go Ramón Lux – główny gitarzysta grupy. Duży wpływ na brzmienie ma też obdarzona silnym, folk-rockowym głosem, wokalistka, Claudia Winkelbauer.
Grupa ma na koncie płyty „Paradise Lost” (1999) i „Without Words” (2005)
Skład zespołu:

Tommy Moretti – gitara, wokal
Ramón Lux – gitara, wokal
Claudia Winkelbauer – wokal
Susanne Herwelly – skrzypce, wokal
Karl Siebenhofer – gitara basowa
Helmut Brandner – perkusja

Grupa Dla Róży kontynuuje muzyczną podróż małżeństwa Anny i Witolda Brodów, którzy wcześniej współtworzyli takie grupy, jak Bractwo Ubogich i Kapela Brodów. Po tym, jak do ostatniej z tych kapel dołączył Janusz Prusinowski, grupa przyjęła obecną nazwę.
Nowy projekt powstał w styczniu 2004 roku i wystartował z impetem na VII Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia „Nowa Tradycja”.
Grupa koncentruje się głównie na wynajdywaniu melodii i brzmień polskich, choć wciąż pozostają twórczy i nie odtwarzają dokładnie tego co grano kiedyś. Jednoczesna dbałość o pietyzm polskiego folku w połączeniu z artystycznym podejściem dają w efekcie ciekawą i inteligentną muzykę.
Źródła do których odwołuje się grupa Dla Róży, to przede wszystkim zbiory Oskara Kolberga.
Skład grupy:
Anna Broda – śpiew, cymbały
Janusz Prusinowski – lira korbowa, śpiew
Witold Broda – skrzypce, lira korbowa, śpiew
Adam Strug – śpiew, fisharmonia

Korzenie grupy Forann tkwią w projekcie Biesiada Okpiświatów, którego twórcą był Andrew John Nixon, przebywający w Polsce przed kilkoma laty Szkot. Obecna nazwa wywodzi się z książki Roberta Graves`a „Biała Bogini”, oznacza ona literę „F” w celtyckim piśmie ogham. Zespół posługuje się nią od czerwca 2001 roku.
Poza stałym składem w zespole pojawia się czasem kolejny Szkot – Stephen Green, grający na dudach.
Skład zespołu:
Sylwia Chludzińska – śpiew
Rafał Mazur – akustyczna, bezprogowa gitara basowa
Jakub Gałka – skrzypce
Maciej Mąka – gitara akustyczna
Tomasz Nazarewicz – flet poprzeczny, flażolety, nei
Sławomir Kuć – akordeon guzikowy

Bretońska grupa Hudel znana jest z żywiołowych wykonań muzyki celtyckiej charakterystycznej dla Półwyspu Armorykańskiego. Obok bretońskich tańców zdarzy im się czasem zagrać irlandzkiego jiga, lub walijską balladę.
Nazwa grupy oznacza po bretońsku tyle, co „magiczny”.
Członkowie zespołu grali bądź grają w takich zespołach, jak Skeduz, Arcady, Orion, czy Kornog.
Gwiazdą zespołu jest dudziarz Ronan Le Bars.

Amerykańską grupę LumiNescent Orchestrii załozyli Sxip Shirey (będacy również uznanym kompozytorem muzyki… cyrkowej) i Rima Fand, początkowo jako żart sceniczny. Wkrótce ów żart stał się pełnoprawnym zespołem, choć do dziś nie brakuje muzykom tej grupy humoru.
U podstaw brzmienia LumiNescent Orchestrii leży tradycyjna muzyka bałkańska, z ciągotami w kierunku klimatów cygańskich i klezmerskiego ethno-jazzu.
Żywiołowe wykonania tradycyjnych tematów sprawiają, że LumiNescent Orchestrii stawia się często w jednej linii z kapelami folk-rockowymi, czy nawet punk-folkowymi. Faktem jest, że pod względem energii amerykańscy Bałkańcy nie ustępują punkowcom. Niekiedy potrafią jednak zagrać bardzo melancholijnie, a nawet pojamować jazzowo. Jest to niewątpliwie wpływ różnych undergroundowych nisz muzycznych z których wywodzą się członkowie zespołu.
Skład grupy:
Rima Fand – skrzypce
Kaia Wong – skrzypce
Julie Carney – skrzypce
Sarah Alden – skrzypce
Aaron Goldsmith – guitarron)
Sxip Shirey – gitara rezofoniczna, róg i melodika

Grupa powstała w 1988 roku w środowisku lubelskich studentów. Inspiracją dla ich pierwszych utworów była ludowa muzyka Beskidu Niskiego i Bieszczad, wkrótce też poszerzyli nieco ten zasięg. Szybko też zaczęli przeplatać ze sobą tematy łemkowskie, huculskie, polskie i ukraińskie i białoruskie, żonglując jednocześnie warstwą tekstową utworów. Mimo iż wywołało to sprzeciw niektórych, co bardziej konserwatywnych krytyków, to zywiołowa, akustycznie zagrana muzyka porwała serca publiczności. Z czasem nawet malkontenci przekonali się do tego co proponuje Orkiestra.
Zespół nagrał cztery płyty („Czas do domu”, „Kraina Bojnów”, „Z dawna dawnego” i „Jeden koncert”), oraz kasetę („Muzyka gór”).
Wielkim ciosem dla zespołu była śmierć w grudniu 2003 roku wokalistki Anny Kiełbusiewicz, znanej również z działalności ze swym własnym zespołem – Ania z Zielonego Wzgórza. Już w 2004 roku Orkiestra z nową wokalistką podjęła prace nad kolejnym albumem noszącym tytuł „O miłości przy grabieniu siana”.
Aktualny skład zespołu:
Bogdan Bracha – skrzypce, sopiłki, śpiew
Elżbieta Rojek – śpiew
Agnieszka Kołczewska – instrumenty perkusyjne
Ania Bielak – skrzypce, śpiew
Marcin Skrzypek – mandolina, cymbały, drumle, gitary, śpiew
Robert Brzozowski – kontrabas
Piotr Majczyna – mandola, lira korbowa, saz, śpiew

Zespół powstał w 1997 roku w Sanoku, od początku związany jest ze sceną szantową. Muzykę tej grupy najłatwiej zdefiniować, jako folk z żeglarskimi tekstami. Bez względu na to, czy grają przeróbki utworów tradycyjnych, czy własne kompozycje, spotykają się z dobrym przyjęciem ze strony publiczności właściwie wszystkich festiwali, na jakich dane im było grać.
Nazwa zespołu pochodzi po części od nazwiska lidera – Leszka Jankiewicza, po części zaś z bogatej wyobraźni członków grupy (która początkowo miała się nazywać Yankee Skippers). Wybór okazało się jednak słusznym posunięciem, bo tak charakterystyczna nazwa zapadła w pamięć słuchaczy.
Grupa ma na koncie dwa fonogramy – kasete „Yank Shippers” i płytę „Żywioły”. Wiosną 2005 roku zapowiadany jest nowy album.
Skład zespołu:
Bartek Konopka – flet, mandolina, wokal
Krystian Sidor – gitara basowa
Leszek Jankiewicz – gitara akustyczna, wokal
Maciej Gagatko – wokal
Piotr Sidor – gitara, akordeon, banjo

Yank Shippers w Sieci: www.yank.szanty.art.pl

Niemiecka formacja Faun, to zespół łączący w swojej muzyce fascynacje pogańskim folkiem, muzyką dawną i współczesnym myśleniem o muzyce. W Brzmieniach Fauna dominują akustyczne instrumenty, potężne brzmienie bębnów i piękny wokal.
Grupa doskonale wpisała się w gusta zachodnioeuropejskich fanów rozwijającej się sceny średniowieczno-folkowej. Z jednej strony zrywają oni z typowym myśleniem o muzyce dawnej, z drugiej wchodzą na scenę z zespołami grającymi „medieval rocka”, mimo że są kapelą akustyczną.
Dodatkowym atutem zespołu jest ciekawa oprawa wizualna koncertów, co sprawia, ze są bardzo popularną kapelą zarówno na festynach średniowiecznych, jak i na imprezach poświęconych mrocznym odmianom rocka.
Występy na festiwalach folkowych, obok takich zespołów, jak Garmarna, czy Omnia sprawiły, że zainteresowania zespołu poszerzyły się o krąg muzyki skandynawskiej i celtyckiej.
Skład zespołu:
Fiona Ruggeberg – wokal, dudy, dombra, oud, flet, chalumeauxm instrumenty perkusyjne
Oliver Sa Tyr – wokal, skrzypce, harfa celtycka, bouzouki, instrumenty perkusyjne
Elisabeth Pawelke – wokal
Rudi Maul – darabukka, davul, bendir, tamborello, berimbao i inne instrumenty perkusyjne

Faun w Internecie: www.faune.de

Keltieg to grupa słowacko-czeska, zajmująca się muzyką folkową, przede wszystkim celtycką, ale również słowacką.
Zespół powstał w 1998 roku, pierwszą płytę – zatytułowaną „Búrka” – wydali w 1999. Drugi album – „Yec´hed Mat! ” – wyszedł w 2002 roku.
Zespół poza Czechami i Słowacją zagrał m.in. na festiwalu w hiszpańskiej Galicji (u bogu takich gwiazd, jak Luar, Na Lubre, czy Capercaillie), oraz na słynnym festiwalu w Lorient.
Skład zespołu:
Iveta Vojtušová – skrzypce
Zuzana Došeková – skrzypce
Barbora Kolářová – flety
Ivan Račko – gitara akustyczna
Michal Tőlgyessy – gitara akustyczna
Roman Kozák – bodhran, instrumenty perkusyjne
Thomas Neďelka – tin whistle, flety, bombarda, dudy szkockie

Keltieg w Internecie: www.keltieg.sk

Modena City Ramblers to włoska kapela, która powstała w 1991 roku, początkowo była zespołem skupionym niemal wyłącznie na muzyce irlandzkiej, grającym dla grupy przyjaciół. Z czasem okazało się, że stali się zespołem szalenie popularnym, zaczęli dużo koncertować i nagrywać płyty. Conieco zmieniło się też w ich muzyce. Obok celtyckich instrumentów, takich jak irlandzkie dudy, czy tin whistle, pojawił się typowo włoskobrzmiący akordeon.
Do dziś wśród swoich inspiracji muzycznych wymieniają takie grupy, jak The Pogues, The Clash, The Waterboys i Mano Negra. Również folkowi śpiewacy – Bob Dylan i Woody Guthrie – często są przez grupę wspominani.
Na dzień dzisiejszy muzyka grupy to żywiołowy mix irlandzkiego folku z lewackim „combat folkiem” (nazwa tego nurtu pochodzi od pierwszej demówki MCR wydanej w 1993 roku) rodem z Italii.

Skłąd zespołu:
Stefano „Cisco” Bellotti – wokal
Kaba Cavazzuti – perkusja i instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, gitara akustyczna
Daniele Contardo – akordeon
Franco D’Aniello – tin whistle, flet, trąbka
Massimo Ghiacci – gitara basowa, wokal
Luca „Gabibbo” Giacometti – bouzuki, mandolina, gitara akustyczna
Francesco Moneti – skrzypce, gitara elektryczna
Roberto Zeno – perkusja i instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, mandolina

Modena City Ramblers w Internecie: www.ramblers.it