eFolk.pl

Niemiecki zespół Folkinger znany jest w Polsce głównie dzięki ich występom na Mikołajkach Folkowych w 1996 roku. Jednak w rodzimych stronach uważa się ich przede wszystkim za przedstawicieli młodej sceny folkowej, zapatrzonych w tradycyjną muzykę całej niemal Europy.
Mimo, że w repertuarze zespołu znaleźć można bardzo różne wpływy, to łatwo zauważyć, silne wpływy bałkańskie i żydowskie.
Zespół nagrał jak dotąd cztery płyty: ” Die Erste” (1991), „Der blaue Mond” (1992), ” Der sich den Wolf tanzt” (1996) i ” Mein Herz verbrennt” (2002).
Skład grupy:
Tilo Kunert – klarnet, saksofon
Anke Reetz – skrzypce
Michael Jach – gitara basowa
Heiner Frauendorf – akordeon
Thomas Görsch – bebny, perkusja

Niemiecki zespół Hart Backbord to szantowa grupa z Bremy. Muzycy ci od 1978 roku wykonują tradycyjne pieśni morskie, zwykle opracowywane na kilka głosów. Niekiedy siegają jednak po instrumenty i wówczas mamy do czynienia z solidnym folkowym graniem na brytyjską nutę.
W repertuarze grupy są zarówno pieśni angielskie, jak i kilka niemieckich, w tym słynna „De grote Buer” – jedna z niewielu pieśni z tamtego regionu obecna również u nas dzięki wersji grupy Cztery Refy (jako „Szanta śledziowa”). Nie stronią też od muzyki zaczerpniętej z folkloru flamandzkiego i bretońskiego, inspirują ich nawet pieśni morskie z Sycylii.
Zespół wydał siedem płyt, najnowsza nosi tytuł „Twenty five” i (jak nietrudno się domyślić) jest swoistym podsumowaniem dotychczasowych 25 lat działalności grupy. Zespół występuje obecnie w piętnastoosobowym składzie.

Austriacki zespół Aniada a Noar od ponad dwudziestu lat funkcjonuje na folkowej scenie. Powstali w 1983 roku, jako kwartet. Podstawowym źródłem inspiracji zawsze była dla nich muzyka austriacka, jednak sięgają również po brzmienia z krajów ościennych, lecz również z Francji i Anglii.
Sami siebie uważają za zespół koncertowy, relacje z publicznością zaś za najważniejszy element folkowego muzykowania.
Poza rodzinnymi regionami koncertują sporo w Niemczech, Francji i we Włoszech.
Skład zespołu:
Wolfgang Moitz: akordeon, flety, dudy, harmonijka ustna, wokal
Bertl Pfundner: akordeon, mandolina, gitara, wokal
Michael Krusche: skrzypce, gitary, harmonijka ustna, wokal
Andreas Safer: skrzypce, mandolina, harmonijka ustna, wokal, dudy, piła

Aniada a Noar w Internecie: www.aniada.at

Zespół Bukanierzy formalnie zawiązał się w 2001 roku, przed festiwalem szantowym w Giżycku. Pierwotnie była to formacja warszawsko-białostocka, jednak problemy logistyczne sprawiły, że obecnie jest to grupa ze stolicy.
Już dwa dni po założeniu zespołu byli w stanie wywalczyć wyróżnienie na wspomnianym festiwalu.
Muzyka zespołu jest odwołaniem do tradycyjnych pieśni morskich w folkowych aranżacjach. W brzmieniu Bukanierów doszukać można się zarówno wpływów irlandzkich kapel folkowych, jak i polskich grup, takich jak Mechanicy Shanty, czy Cztery Refy – najbardziej wiernych tradycji morskiego grania.
Takie granie zaowocowało nagrodą na festiwalach w Giżycku 2003 i na Porcie Pieśni Pracy w Tychach w 2004 roku.
Skład zespołu:
Jest nas od pewnego już czasu piątka:
Staszek Konopiński – concertina, śpiew
Karina Duczyńska – flety, śpiew
Jacek Loroch – mandolina, śpiew
Mikołaj Firlet – śpiew
Mirek Kozak – gitara

Bukanierzy w Internecie www.bukanierzy.pl

Grupa Mordewind pisząc o swoim brzmieniu używa określenia „muzyka folkowa o tematyce morskiej”. Trudno o bardziej dokładne określenie ich stylistyki. Początki grupy, to granie standardów szantowych w grupie przyjaciół. Szybko jednak okazało się, że również autorski repertuar może zainteresować słuchaczy.
Skład grupy ustabilizował się na początku 2002 roku, wówczas też wykrystalizowało się bardziej folkowe brzmienie zespołu.
Debiut fonograficzny grupy, to składanka „Zanim wypłyniesz w rejs…”. Pod koniec 2003 roku ukazała się debiutancka płyta zespołu zatytułowana po prostu „Mordewind”. W lutym 2004 grupa otrzymała Nagrodę Publiczności na „Shanties 2004”.

Wrocławska grupa szantowa Róża Wiatrów powstała na początku 2002 roku. Nazwę swoją zespół zawdzięcza nieistniejącej już tawernie „Róża Wiatrów”. Debiut grupy, to festiwal „Szanty we Wrocławiu”, później były liczne festiwale, w których grupa ścigała się o laury w konkursach. Z biegiem czasu zwycięstwa te były coraz bardziej znaczące, niewątpliwie za takie można uznać I miejsce na festiwalu „Zęza” w Łaziskach Górnych.
Repertuar zespołu to głównie własne piosenki, opowiadające o przygodach na morzu i pirackiej sławie. Niekiedy wykonują też kilka coverów – polskich wersji irlandzkich standardów.
Na początku 2004 roku ukazała się płyta zespołu zatytułowana „Korsarska brać”.
Skład zespołu:
Andrzej „Ninja” Konieczny – wokal prowadzący
Piotr „Johno” Onyszczuk – gitara basowa, chórki
Bartłomiej „Wypłosz” Kiszczak – drugi vocal, flagolet
Robert „Kisiel” Ciesielski – gitara austyczna, chórki
Grzegorz „Furman” Siwek – gitara solowa

Zespół folkowo-szantowy Sąsiedzi powstał w październiku 2001 r. w Gliwicach. W repertuarze grupy znajduje się zarówno muzyka folkowa jak i szanty – śpiewane harmonicznie, na 6 głosów a cappella. Inspiracje Sąsiedzi czerpią głównie z Bretanii, Irlandii, Szkocji, muzyki dawnej ale też z rodzimego folkloru śląskiego, znacznie wykraczając już poza ramy folku morskiego, od którego zaczynali. Występują na festiwalach żeglarskich i folkowych, w tawernach i w plenerze. Do sporej kolekcji nagród większości z szantowych festiwali, w 2008 r. dołożyli tą najważniejszą – Grand Prix 27. Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Żeglarskiej „Shanties”. Wydali już 2 płyty: „Wrócić do Derry” (2005 r.) i „Broceliande” (2008 r.). Ta ostatnia zdobyła piąte miejsce w konkursie na „Folkowy Fonogram Roku Internautów – Wirtualne Gęśle 2009“. Pojedyńcze utwory można znaleźć na kilku wydawnictwach o charakterze składankowym, m.in. tak prestiżowych, jak wydany przez Polonię Records, trzypłytowy album „The Best of Polish Jazz, Ethno and Folk”. Atutem Sąsiadów jest różnorodność. Potrafią i żywiołowo zagrać i nastrojowo zaśpiewać. Dobrze współbrzmiące głosy, bogate, akustyczne instrumentarium (skrzypce, flety, gitary, mandolina, koncertina i bodhran) oraz autorskie aranżacje składają się na rozpoznawalny już styl Sąsiadów. Wykonując utwory po polsku, angielsku i francusku stali się jedną z wyraźniejszych i oryginal­niej­szych grup polskiej sceny folkowo-szantowej. Zaczęły doceniać to media lokalne i ogólnopolskie coraz częściej zapraszając zespół do udziału w programach na żywo lub audycjach poświęconych muzyce żeglarskiej i folkowej. Zespół występował już na żywo w Telewizji Silesia, Radiu Piekary, w Polskim Radiu Szczecin, Radiu Rzeszów, Telewizji Polonia, regularnie też utwory z płyty „Brocéliande“ emitują Program II Polskiego Radia oraz radiowa „Trójka“.
Koncertowali już we Francji, wybierają się na festiwale do Czech i Holandii. Marzy im się wyjazd do krain celtyckich (Szkocji, Walii, Bretanii czy Irlandii) oraz rejs do Liverpoolu.

Zespół aktualnie tworzą:
Jakub Owczarek – bodhran, śpiew
Dominika Płonka – flety, śpiew
Elżbieta Król – skrzypce, śpiew
Piotr Świeściak – gitara, śpiew
Marek Wikliński – koncertina, śpiew
Kamil Piotrowski – mandolina, gitara, śpiew

Więcej o zespole na www.sasiedzi.art.pl

Grupa powstała w 1983 roku w Bytomiu. Jej członkowie należeli wówczas do I Drużyny Wodnej tamtejszego Hufca ZHP. Ponad dwadzieścia lat pracy na scenie piosenki żeglarskiej ugruntowało ich pozycję jako jednej z czołowych kapel ruchu szantowego.
Początkowy repertuar grupy stanowiły tradycyjne pieśni morskie i folkowe utwory o tematyce żeglarskiej. Niekiedy też grupa sięgała po klasykę rodzimego nurty piosenki wodniackiej, stąd w ich repertuarze pojawiały się czasem piosenki Jerzego Porębskiego, czy Witolda Zamojskiego.
Pierwsze nagrania (kasety „Top Twenties” i „Hiszpańskie Dziewczyny” – wydane później na płycie „Ryczące Dwudziestki”) nosiły też ślady silnej fascynacji muzyka celtycka. Pierwszy etap muzycznej drogi zespołu udokumentował płyta „Live”, będąca dokumentacją koncertu, a jednocześnie przekrojem przez różne zainteresowania zespołu.
Wraz z nagraniem płyty „By The Waters” grupa przeszła swoistą metamorfozę. Ryczące Dwudziestki zaistniały w szerokiej świadomości przede wszystkim jako grupa wokalna. Album ten, zawierający w większości repertuar gospel i spirituals spotkał się z dobrym odbiorem wiernej zespołowi publiczności szantowej. Był to jednak pierwszy krok do zaistnienia również w szerszym kontekście.
Kolejny album był powrotem do tematyki ściśle morskiej i to w najlepszym możliwym wydaniu. Płyte „Co się zdarzyło jeden raz…” grupa nagrała wraz z Markiem Siurawskim, najbardziej znanym polskim popularyzatorem szant, liderem zespołu Stare Dzwony. Charakterystyczny głos Marka i szkolone, ale mocno brzmiace wokale Dwudziestek dały nader ciekawy efekt. Na tej, jak i na kolejnych płytach („Nowe Progi”, „Dalej w morze”, „Nie tylko Rio”) grupa pokazuje też swoiste podejście do tematyki folkowej. Mozna tam znaleźć sporo aranżacji wokalnych znanych tematów, jednak nie ma wątpliwości, że grupa zawsze robi je po swojemu.
Dyskografię zespołu uzupełniają płyty: „20 na 20” – wydana z okazji okrągłych urodzin grupy i „Rejs na Czystą Wyspę” – zawierająca piosenki dla dzieci, promujące akcję „Czysty Kraków”.
Dziś Ryczące Dwudziestki mają spore grono oddanych fanów i całkiem dużą liczbę naśladowców. Myślę, że każdy kto zna choć trochę ich styl jest w stanie wskazać kilka kapel, które mają u Dwudziestek duży dług. Grupa pracuje obecnie nad nowym materiałem – co jakiś czas można więc usłyszeć premierowe piosenki. Szykują się też do nagrania bardzo ciekawej płyty – ale o tym napiszemy dopiero jak płyta ta się ukaże.
Aktualny skład zespołu:
Andrzej Grzela
Wojciech Dudziński
Janusz Olszówka
Andrzej Marciniec
Bogdan Kuśka

Słowo „kùtin” oznacza w języku kaszubskim tyle co „czarodziej”. Zespół noszący tą nazwę powstał w 2002 roku w środowisku absolwentów i studentów Akademii Muzycznej w Gdańsku. Grupa wykonuje muzykę z pogranicza folku i poezji śpiewanej z elementami jazzu. Ich koncerty odbywają się często przy okazji imprez promujących lulturę kaszubską. Grali m.in. na wręczeniu Medali Stolema, na Zapustach, oraz na Zjeździe Kaszubów w Słupski. Mająrównież na koncie występ w Bautzen na Festiwalu Mniejszosci Narodowych „Voices of Europe”.
Grupa wydała płytę zatytułowaną „Òpòwiesc”. Wszystkie teksty zarejestrowane na tej plycie napisano w języku kaszubskim.
Skład zespołu:
Agnieszka Bradtke – śpiew, fortepian
Joanna Łosowska-Stojek – flet
Artur Sekura – gitara
Aleksander Kamiński – klarnet, saksofon
Krzysztof Zimermann – akordeon
Janusz Bejer – kontrabas
Kontakt z zespołem: kutin@zk-p.pl

Zespół Naked Feet powstał w 1999 roku w południowo-zachodniej części Brytanii zwanej Kornwalią. Od samego początku zespołowi przewodzi charyzmatyczna wokalistka i autorka piosenek – Julie Elwin.
Naked Feet stali się od tego czasu znaną kapelą w kręgach pop-folkowej muzyki celtyckiej, posiadają charakterystyczne brzmienie i rzeszę fanów i sympatyków.
W 2002 roku występowali między innymi jako gwiazdy koncertu BBC Music Live w Marazion, który transmitowany był w radio i telewizję. Gościni również w programie niemieckiej telewizji państwowej, a fragmenty ich występów z rożnych krajów Europy również były emitowane.
Regularnie występują przede wszystkim w miejscu, skąd wywodzą się ich muzyczne korzenie – w Kornwalii. Tam są najbardziej znani, jako że spora częśc ich repertuaru śpiewana jest w tamtejszym dialekcie.
W kwietniu 2003 roku piosenka „Mor Menta Sewia” („Chodź ze mną”) wygrała doroczny konkurs International Pan Celtic Song Contest w Irlandii.
Jednym z najciekawszych przedsięwzięć z udziałem grupy Naked Feet były występy w ramach Eden Project, z takimi wykonawcami, jak Ralph McTell i Show of Hands.