Kategoria: Wykonawcy (Page 59 of 68)

Balkanarama

Balkanarama to amerykański zespół, ktory wynonuje muzykę Romów, popularnie zwanych Cyganami. Stylizują swoje aranżacje na popularne kapele weselne południowo-wschodniej Europy. Członkowie tej grupy studiowali i grali zarówno w krajach Europy Wschodniej, jak w Stanach Zjednoczonych. Niektórzy grają też w innych zespołach inspirujących się muzyką Bałkańską.
Kapela powstała w 1997 roku w okolicach Seattle. Ma aktualnie na koncie dwa albumy: „Nonstop”, nagrany w 2000 roku, oraz „Black Sea”, 5-cioutworowy krążek wydany pod koniec 2002 roku. Najczęściej grają w klubach w okolicach Washingtonu, w Oregonie i Kolumbii Brytyjskiej.

Skład zespołu :
Mike Gordon – klarnet, saksofon altowy, gitara basowa, wokale
Fred Graves – saksofon altowy, instrumenty perkusyjne, wokale
Jody Levinson – instrumenty klawiszowe, wokale
Sue Niemann – perkusja, wokale
Matty Noble – skrzypce, gitara basowa
Tym Parsons – gitara basowa, gitara elektryczna

Oficjalna strona zespołu: www.balkanarama.com

Taclem

Bad Haggis

Zespół Bad Haggis podkreśla na każdym kroku udział w tej formacji dudziarza Erica Riglera. Nic w tym dziwnego, bo Eric dudziarzem jest bardzo dobrym, a świat poznał go dzięki znakomitym soundtrackom Jamesa Hornera. Uczestniczył choćby w nagraniu muzyki do filmów „Braveheart” i „Titanic”.
Muzykę grupy Bad Haggis można określić jako nowoczesną muzykę celtycką. Zawiera ona zarówno elementy alternatywnego rocka, jak i sporą dawkę elektroniki.
Grupa nagrała jak dotąd trzy albumy („Bad Haggis”, „Ark” i „Trip”), które udowodniły nie tylko niezłą sprawność muzyczną zespołu, ale również fakt, że basista zespołu – Mick Linden – jest również wyśmienitym wokalistą.
Od niedawna nowym członkiem zespołu jest Kathleen Keane, skrzypaczka znana również z formacji Gaelic Storm. To również grupa związana z Jamesem Hornerem, mogliśmy ją oglądać i słuchać w „Titanicu”.


Skład zespołu:
Eric Rigler – dudy
Kathleen Keane – skrzypce
Mike Hoffmann – gitara
Mick Linden – gitara basowa
Bryon Holley – perkusja

Oficjalna strona zespołu: www.badhaggis.com

Taclem

Kochankowie Sally Brown

Działalność zespołu Kochankowie Sally Brown przez lata wiązała się z osobą Jacka Apanasewicza – spiritus movens tej grupy.
Pierwszy skład powstał w Bartoszycach w roku 1993, jako formacja śpiewająca tradycyjne szanty i piosenki żeglarskie. Zasięg zespołu był wówczas lokalny, a najważniejszą imprezą na jakiej zagrali był występ na festiwalu „Kopyść” w Białymstoku.
Czynności związane ze służbą wojskową sprawiły że powstał drugi, inny skład zespołu. W miejsce składu bartoszyckiego – osmioosobowego, pojawił się nowy – trzyosobowy, jego członkami byli wówczas żołnierze. Skład ten zajął drugie miejsce na festiwalu w Mikołajkach.
Po odbyciu służby Jacek Apanasiewicz powołał trzeci już skład zespołu – tym razem w Suwałkach. Właśnie w tym mieście zespół zdobył główną nagrodę na „Szanty-Party”, co dopuściło go do wystepu na deskach największego w Europie festiwalu morskiego – krakowskich „Shanties”.
Czwarty skład, choć bardziej powiązany personalnie z trzecim, powstał w Giżycku. Z zespołem występował wówczas niekiedy znany z grupy Cztery Refy Jerzy Ozaist.
Po odejściu Jacka Apanasiewicza ster nowego wcielenia Kochanków przejął Sylwester Karnafel.
Repertuar grupy to szanty i folkowe piosenki związane z morzem.

Taclem

Tam Tam Projekt

TAM TAM PROJECT to zespól, który narodzil sie z mysli polaczenia nurtów muzycznych – szeroko pojetego jazzu z klasyka oraz muzyka etniczna calego swiata: afrykanska, arabska, cyganska, balkanska, polska, latynoska.
Jednym z ostatnich projektów zespolu jest zaproszenie do stalej wspólpracy znanego na polskiej scenie oboisty – TYTUSA WOJNOWICZA. Pomysl polaczenia muzyków prezentujacych tak róznorodne style jak klasyka i world music wydawal sie pozornie niemozliwy. To co laczy twórców zespolu to przede wszystkim wszechstronnosc i otwartosc na rózne gatunki muzyczne, a takze fascynacja muzyka oparta na rytmie instrumentów perkusyjnych i kulturami calego swiata.
Zetkniecie odmiennych osobowosci muzycznych tworzacych TAM TAM PROJECT powoduje, ze zespól realizuje podczas koncertów program niezwykly, w którym rytm instrumentów perkusyjnych jest wzbogacony pulsem basu, zaskakujacymi brzmieniami gitary elektrycznej, charakterystycznymi dzwiekami oboju, a takze oryginalnymi afrykanskimi zaspiewami w wykonaniu rodowitego Senegalczyka – Mamadou Diouf. W sferze wizualnej dodatkowa atrakcje stanowi równiez taniec i oryginalny strój towarzyszacej zespolowi Izy Mularonek.
PLYTA TAM TAM PROJECT Oryginalna i niespotykana dotad w Polsce twórczosc zespolu, doczekala sie rejestracji na plycie CD, która w sierpniu ukaze sie na rynku muzycznym. Wydawca plyty jest Agencja Artystyczna KRAB. Plyta zatytulowana jest po prostu TAM TAM Project. Znajda sie na niej utwory do tej pory prezentowane podczas koncertów. Wiosna tego roku odbyla sie promocja singla zapowiadajacego plyte: emisje singla zapowiadajacego plyte, emisje wideoklipu oraz wystepy na zywo m.in. w programach:
TVP 1 „Rower Blazeja”,
TVP 1 „Kawa czy herbata”,
TVP 1 „Jazda kulturalna”,
TVP 1 „Studio Orzech” Artur Orzech,
TVP 1 wywiad z Iwona Schymalla,
Oprawa muzyczna TVP1 – emisje wideoklipu,
WOT „Wronski Beat”,
Oprawa muzyczna TV Polsat – emisje wideoklipu,
TV4 „Nuta.pl”,
MTV,
VIVA,
Program III Polskiego Radia „Tutti di Marek” Marek Niedzwiecki,
Program III Polskiego Radia „Trójkowy Ekspres” Pawel Kostrzewa,
Program III Polskiego Radia – koncert w Studio im. A.Osieckiej i jego transmisja na antenie (jako gosc specjalny wystapil iranski mistrz gry na tabli – Emam),
Program I Polskiego Radia – Romuald Jakubowski,
Radio Jazz – Grzegorz Sorbian,
Radio Dla Ciebie – Artur Orzech, Bogdan Fabianski,
Polskie Radio Szczecin i inne.

T A M T A M P R O J E C T tworza:
PIOTR JACKSON WOLSKI
Zalozyciel i lider TAM TAM PROJECT – PIOTR JACKSON WOLSKI – uprawia tak rózne gatunki muzyki, jak ethno, jazz i pop. Ta róznorodnosc inspiracji wynika z jego wyobrazni muzycznej i znakomitego opanowania technik gry na róznych instrumentach perkusyjnych. Naturalna konsekwencja tych mozliwosci stala sie wspólpraca z wieloma swietnymi muzykami i zespolami – artysta gral m.in. ze STANISLAWEM SOJKA, TOMASZEM STANKO, MAANAMEM, wspólpracuje z TRIBUTE TO MILES ORCHESTRA. Uczestniczyl takze w tworzeniu muzyki do filmów „KREW I WINO”, „PSY 2” , „OSACZONY”, „QUO VADIS”.
TYTUS WOJNOWICZ
Talent i wielka wyobraznia muzyczna TYTUSA WOJNOWICZA sprawily, ze na kazdej z jego 6 plyt powstal material wyjatkowy. Debiutancki krazek TYTUS zdobyl miano potrójnej platyny. Telewizja oglosila Tytusa Wojnowicza INDYWIDUALNOSCIA ROKU 1996. W tym samym roku otrzymal nominacje do FRYDERYKÓW ’96. Pod koniec 1997r ukazala sie druga plyta OCALIC OD ZAPOMNIENIA, która równiez odniosla sukces. 131 rozglosni radiowych przyznalo Tytusowi nagrode INSTRUMENTALISTA ROKU’97. W listopadzie 1998 ukazal sie album CHRISTMAS TIME, a pod koniec 1999r plyta autorska z muzyka powazna TELEMANN – KONCERTY OBOJOWE. W pazdzierniku 2000r Tytus wydal swoja piata plyte FONOGRAM, a juz w grudniu tego samego roku KONCERTY OBOJOWE J.S.BACHA.
PRZEMEK GREGER – gitara elektryczna
koncertowal z Nickiem Cave’m podczas jego wystepów w Polsce; gra z zespolami: Grall, Hot Asterix i Plastik Bag.
PAWEL MAZURCZAK – kontrabas elektryczny
to staly partner koncertowy Tadeusza Nalepy oraz muzyk, który gra z zespolami: Trebunie Tutki, Kinior Orkiestra, 100% Bawelny, Rejs.
RYSZARD BAZARNIK – instrumenty perkusyjne
koncertuje z Markiem Bilinskim i zespolem Uado Taraban (najwieksze bebny swiata). Wspólpracowali z nim: Antonina Krzyszton, Anna Maria Jopek, Kasia Kowalska, Krzysztof Antkowiak.
MAMADOU DIOUF – spiew
znany ze stalej wspólpracy z grupa Voo Voo.
IZA MULARONEK – taniec
tworzyla choreografie takich programów jak „To bylo grane”, „Pub”, „Big Star Party” (równiez prowadzila ten ostatni), a takze teledysków Liroya, Piaska i Lady Pank i ostatnio Natalii Kukulskiej.
PIOTR JACKSON WOLSKI – instrumenty perkusyjne
Studiowal m.in. w Akademii Muzycznej w Warszawie oraz we Freiburgu w Niemczech. Od 1989 roku gra z Warszawskim Kwintetem Detym, z którym nagral 2 plyty i koncertowal w Niemczech, Holandii, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Czechach, Slowacji, na Tajwanie i w USA (m.in. w Carnegie Hall). W tym czasie wystepowal tez z wieloma orkiestrami, wsród których znalazly sie: Polska Orkiestra Radiowa, Sinfonia Varsovia czy Orkiestra Filharmonii Narodowej. Jednoczesnie Tytus Wojnowicz prowadzi aktywne zycie pedagogiczne jako asystent w Akademii Muzycznej w Warszawie. Rok 1996 byl waznym i przelomowym w jego karierze, glównie za sprawa zaskakujacego, debiutanckiego albumu „TYTUS”. Material zawarty na plycie to fuzja klasyki i wspólczesnosci, popu i awangardy, a znalazly sie na niej kompozycje zarówno Brahmsa, Chopina, Czajkowskiego, Paganiniego, jak i Piotra Rubika, twórcy m.in. utworu „Dotyk” wykonywanego przez Edyte Górniak. Potwierdzeniem sukcesu plyty byl fakt zdobycia przez nia miana POTRÓJNEJ PLATYNY. Telewizja oglosila Tytusa Wojnowicza INDYWIDUALNOSCIA ROKU 1996. W tym samym roku otrzymal nominacje do FRYDERKÓW ’96.
W 1997 roku wydal druga plyte „OCALIC OD ZAPOMNIENIA” zawierajaca instrumentalne wersje znanych przebojów polskich z lat szescdziesiatych, siedemdziesiatych i osiemdziesiatych. Ta plyta równiez zdobyla uznanie sluchaczy i zyskala miano ZLOTEJ PLYTY. 131 rozglosni radiowych przyznalo Tytusowi nagrode INSTRUMENTALISTA ROKU ’97.
W listopadzie ’98 roku ukazala sie jego trzecia plyta „CHRISTMAS TIME” zawierajaca znane wszystkim polskie i swiatowe koledy oraz utwory bozonarodzeniowe. Równiez w listopadzie ale juz kolejnego ’99 roku zostala wydana 4 plyta Tytusa TELEMANN – KONCERTY OBOJOWE, zawierajaca przekrój twórczosci Georga Philippa Telemanna. Nagrania dokonano na wspólczesnych instrumentach z zachowaniem barokowej artykulacji. Jesienia 2000 roku ukazala sie najnowsza plyta oboisty „FONOGRAM”, a juz w grudniu tego samego roku plyta z muzyka klasyczna KONCERTY OBOJOWE J.S.BACHA.
Okazuje sie, ze artysta z powodzeniem potrafi sie znalezc w zupelnie róznych gatunkach muzycznych. Tym razem zawedrowal on wraz ze znanym perkusista Piotrem Jacksonem Wolskim i zespolem TAM TAM PROJECT w kraine kultur swiata.

Materiał własny zespołu

Ceili Moss

Grupa Ceili Moss powstała w Belgii, w 1995 roku, w warunkach dość… alkoholowych. Powołali ją do życia Laurent (wokal, gitara, instrumenty perkusyjne), Benjamin (akordeon, tin whistle, instrumenty perkusyjne) & Yannick (gitara, wokal, harmonijka). Zaczęło się od tego że wszyscy trzej mieli świra na punkcie irlandzkiej muzyki i … darmowego piwa oferowanego muzykom. Z czasem do ekipy dołączyli Yves (flety) i Michael (pianino, instr. klawiszowe).
Zaczynali, jak każda tego typu kapela, od grania za piwo. Z czasem okazało się że wielu osobom podoba się ich muzyka. Na tyle że w 1997 roku zrealizowali pierwsze swoje demo. W dwa lata póżniej świat ujrzał ich koncertową płytę, a w 2001 roku wydali pierwsze studyjne nagrania, na krążku zatytułownym „Be There & Be Brunk!”.
Około 40% swojego repertuaru koncertowego składają irlandzkich i bretońskich kawałków, zagranych w tradycyjny sposób. Kolejne 20% to re-aranżacje (np. dopisanie nowego tekstu do istniejącej melodii lub piosenki), zaś reszta to już autorskie kompozycje członków zespołu.

Taclem

Jenny Sorrenti

Muzyka Jenny Sorrenti stanowi wyjatkowe polaczenie brzmien krajów sródziemnomorskich, elementów kultury arabskiej i muzyki celtyckiej. Polaczenie owo wynika z faktu, ze ojciec Jenny byl Neapolitanczykiem, zas matka Walijka. Ojciez byl malarzem i piesniarzem, matka zas spiewala w chórze, który mial w repertuarze celtyckie melodie. Zetknela ich II Wojna Swiatowa, spotkali sie w Tunezji, gdzie Walijka sluzyla jako podporucznik, a Neapolitanczyk wystepowal w klubie dla zolnierzy (byl wówczas angielskim jencem).
Jenny urodzila sie w niewielkim miasteczku Aberystwyth w Walii. Zainteresowanie muzyka rozwilala w niej równiez babcia, grajaca na dudach.
W latach 70-tych Jenny, mieszkajaca wówczas we Wloszech wystepowala z awangardowym zespolem Saint Just, z którym nagrala dwie plyty. Zespól nie przetrwal próby czasu i juz w drugiej polowie lat 70-tych Jenny wystepowala solo.
Powstaly wówczas jej dwie pierwsze plyty – „Suspiro” i „Jenny Sorrenti”. Wraz ze swym bratem, Alanem zaczela tez interesowac sie celtycka spuscizna która pozostala im po matce. W ten sposób dotarla tez do muzyki dawnej. Tygiel kulturowy jakim jest poludniowo-zachodnia Europa pozwolil jej tez na wlaczenie do swojego repertuaru elementów arabskich, obecnych w muzyce tych rejonów juz od XIII wieku. Stopniowo zainteresowania te zataczaly coraz szersze kregi.
Efektem tych poszukiwan muzycznych jest najnowsze wydawnictwo zatytulowane „Medieval Zone” .
Jenny prowadzi tez (wraz z Umberto Telesco) interesujaca witryne internetowa z wyszukiwarka pozwalajaca zorientowac sie w kulturze i muzyce folkowej wielu krain – www.celticanapoletana.it.

Taclem

Shantalla

Jeden z najmłodszych zespołów na scenie muzyki tradycyjnej. Powstał w Belgii i zyskał sobie już pozytywne opinie pośród fanów krytyków celtyckiej sceny muzycznej.
Shantalla to obecnie dynamicznie wznosząca się gwiazda na scenie folkowej, występują głownie w Europie Zachodniej, ale przygotowują się do startu w szeroki świat.
Zespół łączy talenty pięciu muzyków. Czworo z nich to Irlandczycy : Michael Horgan (uillean pipes, flety, whistles), Joe Hennon (gitara), Kieran Fahy (skrzypce) and Gerry Murray (akordeon, bouzouki, mandolina i whistles).
Piątym członkiem zespołu jest szkocka wokalistka Helen Flaherty, która gra również na bodhranie.
Nazwa zespołu wywodzi się od poprzedniej formacji w której grali Kieran Fahy i Michael Horgan – Sean Talamh – i oznacza „Stary Kraj”.
Shantalla gra tradycyjną muzykę irlandzką i szkocka w stylu zbliżonym do popularnej w latach 70-tych i 80-tych grupy The Bothy Band.
Zespół należy do grona młodych zespołów którym zawdzięczamy niedawny boom muzyki celtyckiej. Są wśród nich takie kapele jak: Altan, Dervish, Solas, Lunasa.
Koncerty zespołu niosą ze sobą radość z obcowania z ich własną i tradycyjną muzyka. Helen zazwyczaj odsłania kulisy postania ich piosenek. Ważny też jest entuzjazm z jakim grają swoją muzykę.
Na naszą prośbę zespół zgodził się udostępnić nagranie w formie pliku mp3 – specjalnie dla słuchaczy w Polsce.

Taclem

Dartz

The Dartz to grupa pochodząca z St. Petersburga. Założona została w 1997 roku, pojęcie grania „folk music” członkowie zespołu rozciągnęli od muzyki irlandzkiej i szkockiej, po przeboje z lat 60-tych. Później doszły jeszcze elementy muzyki bretońskiej, cygańskiej i żydowskiej, z czasem ograniczając nieco wpłyty rythm`n`bluesa. Do tego doszłu własne kompozycje, wykonywane przez zespół po rosyjsku.
Powstał w ten sposób styl, który muzycy na własny użytek nazwali akustycznym folk-popem.
Zespół tworzą młodzi instrumentaliści i śpiewacy. Ann Khotina, jedyna dziewczyna w zespole, gra na skrzypcach. Wladimir „Hermano” Kozaczek, jest flecistą zespołu, gra na wszelkich fleto-podobnych instrumentach, od fletu klasycznego, po instrumenty z Ameryki Południowej. Igor Starostin gra na gitarch. To on odpowiada za odrobinę rock`n`rollowego powiewu w brzmieniu zespołu. Siergiej „Słoń” Czibiriew to basista grupy. Głównym wokalistą jest Dee Kourtsman, grający też na mandolinie i piszący piosenki.
Często w grupie śpiewają trzy osoby, poza Dee równieżz Igor i Słoń, wiele osób więc kojarzy The Dartz jaki zespół głównie wokalny.

Oficjalna strona zespołu: www.dartz.spb.ru

Osimira

Osimira to projekt sześciu młodych muzyków białoruskich dążacych do odtwarzania dawnej muzyki białoruskiej. Wielogłosowe wokale towarzyszą muzyce granej na archaicznych niekiedy instrumentach. Łączą w swoim repertuarze pieśni i muzykę wykonywane do zabawy z tradycją rytualną.
Grupa powstała w marcu 2002 roku, od tego czasu kilkakrotnie gościła w Polsce (m.in. na festiwalach „Folkfest” i „Ethnosfera”).

Skład zespołu:
Konstantin Kontsevoj – dudy, surma, sopiłka, róg
Ilya Dolzhenkov – gitara basowa
Katerina Donda – skrzypce
Alexey Polovchenia – perkusyja
Andrew Bindasow – instrumenty perkusyjne
Andrew Polovchenia – wokal, flety, dudy, instrumenty perkusyjne, domra, kaliuka

Oficjakna strona zespołu: osimira.nm.ru

Taclem

Brathanki

Grupa powstała z inicjatywy Janusza Musa, w jej skład weszli czołowi polscy instrumentaliści, występujący m.in. z Marylą Rodowicz, Renatą Przemyk, Edytą Górniak i Justyną Steczkowską. W 2000 roku ukazała się debiutancka płyta Ano!, na której znalazły się takie przeboje jak Czerwone korale czy Gdzie ten który powie mi. Płyta zbiegła się w czasie z okresem dużego zainteresowania muzyką folkową (rok wcześniej swoje albumy wydali Kayah&Bregovic i Golec uOrkiestra) i odniosła wielki sukces. Łącznie sprzedano ponad 300 tys. egzemplarzy, co dało jej status czterokrotnej platyny. Zespół wyróżniono nominacjami do nagrody Fryderyk 2000 w kategoriach: Piosenka Roku, Grupa Roku, Fonograficzny Debiut Roku i Album Roku – muzyka tradycji i źródeł.

Kilka miesięcy po wydaniu albumu o Brathankach zrobiło się głośno z powodu podejrzenia o plagiat. Media ujawniły, że kilka piosenek z Ano! (m.in. Czerwone Korale) to kompozycje węgierskiego muzyka Ferenca Sabo. Zespół odparł te zarzuty, twierdząc iż był przekonany, że wykorzystuje tradycyjne melodie ludowe (co zresztą zaznaczył na płycie) i nie znał nazwiska kompozytora. Sam Sabo przyjął zaproszenie grupy do zagrania wspólnych koncertów i wziął udział w nagraniach drugiej płyty.

Na fali powodzenia Ano! już w 2001 roku Brathanki wydały album Patataj, który był promowany przez przebój W kinie w Lublinie. Płyta osiągnęła status platynowej i zdobyła Fryderyka w kategorii Album Roku – Etno / Folk.

W 2003 roku z zespołem rozstała się Halinka Młynkowa, a jej miejsce zajęły Anna Mikoś i Magda Rzemek. W nowym składzie Brathanki wydały trzecią płytę Galoop, która nie odniosła większego sukcesu.

W 2005 roku nową wokalistką została Ola Chodak.

W 2006 roku zespół zakwalifikował się do finału polskich eliminacji do konkursu Eurowizji z piosenką W nas ciepło wiosen.

Skład:
* Janusz Mus – akordeon
* Jacek Królik – gitara
* Stefan Błaszczyński – flet
* Grzegorz Piętak – gitara basowa
* Piotr Królik – perkusja
* Adam Prucnal – skrzypce, instrumenty klawiszowe

wokalistki:

* Halinka Młynkowa – do 2003
* Anna Mikoś i Magdalena Rzemek – od 2003 do 2005
* Ola Chodak – od 2005

Źródło: WIKIPEDIA

Page 59 of 68

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén