Świat rozległych stepów, galopujące konie, sunące karawany wielbłądów, dym unoszący się nad jurtą. Magiczny śpiew khoomei, hipnotyzujący publiczność, prastara sztuka azjatyckich ludów, stanowiąca jedności z naturą. Animistyczne wierzenia, szamańskie rytuały, dumna historia Dżyngis Chana, ciężkie codzienne życie w surowym klimacie. Marinhoor, ludowy instrument, fascynacja i hołd złożony przemierzającemu bezkres rumakowi.
Wszystko to namalują przed nami mistrzowie śpiewu gardłowego i gry na marinhoorze Ganbold Muukhai i Ganzorig Nergui. Althai i Khangai dwa pasma górskie po dwóch stronach Mongolii, dwie artystyczne osobowości, zjednoczone w jeden organizm z przyrodą, tradycją i ze sobą. Ganbold studiował w szkole muzycznej, do perfekcji opanował grę na marinhoorze. Instrument pod jego palcami ożywa, zamienia się w świst wiatru, lament wielbłąda, rżenie konia. Jego własna niepowtarzalna technika gry jest uznana i podziwiana na całym świecie. Uczy jej również w Ułaana Baatar na konserwatorium. Ganzorig jest samoukiem, w dzieciństwie naśladował dźwięki natury, opanował do perfekcji archaiczną sztukę śpiewu i to w ten pierwotny sposób, nie wyuczoną w szkole, a naturalną, dziką i piękną.
Skład zespołu:
Ganbold Muukhai – khoomei (śpiew gardłowy) marinhoor (instrument smyczkowy)
Ganzorig Nergui – khoomei (śpiew gardłowy) marinhoor (instrument smyczkowy)