Dudy Juliana to kapela grająca muzykę irlandzką i szkocką – zarówno piosenki (zwykle tłumaczone przez członków zespołu na język polski) jak i melodie ludowe. Powstała na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie, gdzie działały, tworzone przez przyszłych leśników, grupy grające muzykę country i folk (Little Band, potem Rulonersi). W grudniu 1996 roku ten ostatni zespół przekształcił się w Dudy Juliana. Pierwszy występ tej kapeli miał miejsce na Mikołajkach Folkowych `96 w Lublinie. Po pewnym czasie wykrystalizował się skład zespołu: Ania Trauman – flety (jedyna „nie-leśniczka” w towarzystwie), Krzysztof Janeczko – gitara, Artur Rutkowski – gitara i śpiew, Tomasz Zygmont – skrzypce. Potem do zespołu dołączył Piotr Prądzyński (też leśnik) grający na akordeonie. Zespół wystąpił na kilku przeglądach piosenki studenckiej i autorskiej zdecydowanie wyróżniając się, żywiołowością i pełnymi życia tekstami, od smutnych nastolatek w czarnych, przydługich swetrach (za co zresztą został kilkakrotnie nagrodzony). Potem były występy na festiwalu folkowym w Krotoszynie (VII 1997) i I Festiwalu Celtyckim w Dowspudzie (VIII 1997), gdzie kapela została wyróżniona (razem z zespołem Shamrock z Suwałk). Zespół występował także w warszawskich pubach (m. in. Irish Pubie) i klubach studenckich (najczęściej „Na Przyzbie” – klubie studentów SGGW). Po 9 miesiącach istnienia, we wrześniu 1997 roku, zespół zawiesił działalność. Przerwa w grze Dud trwała prawie dwa lata, choć wiosną 1998 roku, członkowie zespołu spotkali się jeszcze, by nagrać materiał, który po roku wydali na kasecie (w nagraniach wziął udział także Mirek Kozak z „Open Folk”).
We wrześniu 1999 r. zespół reaktywował się w nowym składzie (doszedł gitarzysta – Piotr „Fire” Iwańczuk). W roku 2000 Dudy Juliana wystąpiły m.in. na festiwalach celtyckich w Dowspudzie i Poznaniu.
Od początku zespół chciał grać muzykę podobną do tej jaką można usłyszeć w irlandzkich i szkockich pubach. Pierwotnie największą inspiracją były proste, surowe wręcz, ale zniewalające autentyzmem i radosnym nastrojem nagrania zespołu The Dubliners. Szczególnie, że przetwarzane były one w Polsce zwykle przez zespoły szantowe, które z większości wspaniałych irlandzkich ludowych tekstów „robiły” piosenki o „morzu i wielorybie”. „Dudowi” tłumacze: Tomek Zygmont i Artur Rutkowski, za jeden z celów istnienia zespołu postawili przybliżenie polskiej publiczności pięknej, pełnej życia i humoru poezji tych piosenek. Potem, z czasem, Dudy Juliana zaczęły odkrywać także urok melodii i tańców – dziś mają ich coraz więcej w repertuarze. Mimo pewnych zmian repertuarowych nadal, bez wątpienia, nie jest to muzyka zwana czasem muzyką celtycką. Najważniejsza w graniu „dud” jest wciąż wartość przekazu i radosny nastrój zabawy.
Dziś Dudy Juliana tworzą:
Anna Trauman-Kozakiewicz Gra na flażolecie i fletach. Kiedyś grała na pianinie, na fletach nauczyła się grać sama. Z wykształcenia prawniczka, jest radcą prawnym.
Bartek Kubielski, gitarzysta.
Piotr Prądzyński Gra na akordeonie. Równolegle ze studiami leśnymi ukończył szkołę muzyczną II stopnia w klasie akordeonu. Leśnik, pracuje w nadleśnictwie.
Artur „Rulon” Rutkowski Wokalista. Tłumaczy teksty. Leśnik, pracujący jako redaktor w miesięczniku dla leśników.
Tomasz Zygmont Gra na skrzypcach. Tłumaczy teksty. Szkołę muzyczną I stopnia ukończył w klasie skrzypiec. Kiedyś, w rodzinnym Tomaszowie Lubelskim, przez trzy lata występował w kapeli zespołu ludowego „Roztocze”. Leśnik, zajmuje się ochroną środowiska.
Dodaj komentarz