Muzyka Jenny Sorrenti stanowi wyjatkowe polaczenie brzmien krajów sródziemnomorskich, elementów kultury arabskiej i muzyki celtyckiej. Polaczenie owo wynika z faktu, ze ojciec Jenny byl Neapolitanczykiem, zas matka Walijka. Ojciez byl malarzem i piesniarzem, matka zas spiewala w chórze, który mial w repertuarze celtyckie melodie. Zetknela ich II Wojna Swiatowa, spotkali sie w Tunezji, gdzie Walijka sluzyla jako podporucznik, a Neapolitanczyk wystepowal w klubie dla zolnierzy (byl wówczas angielskim jencem).
Jenny urodzila sie w niewielkim miasteczku Aberystwyth w Walii. Zainteresowanie muzyka rozwilala w niej równiez babcia, grajaca na dudach.
W latach 70-tych Jenny, mieszkajaca wówczas we Wloszech wystepowala z awangardowym zespolem Saint Just, z którym nagrala dwie plyty. Zespól nie przetrwal próby czasu i juz w drugiej polowie lat 70-tych Jenny wystepowala solo.
Powstaly wówczas jej dwie pierwsze plyty – „Suspiro” i „Jenny Sorrenti”. Wraz ze swym bratem, Alanem zaczela tez interesowac sie celtycka spuscizna która pozostala im po matce. W ten sposób dotarla tez do muzyki dawnej. Tygiel kulturowy jakim jest poludniowo-zachodnia Europa pozwolil jej tez na wlaczenie do swojego repertuaru elementów arabskich, obecnych w muzyce tych rejonów juz od XIII wieku. Stopniowo zainteresowania te zataczaly coraz szersze kregi.
Efektem tych poszukiwan muzycznych jest najnowsze wydawnictwo zatytulowane „Medieval Zone” .
Jenny prowadzi tez (wraz z Umberto Telesco) interesujaca witryne internetowa z wyszukiwarka pozwalajaca zorientowac sie w kulturze i muzyce folkowej wielu krain – www.celticanapoletana.it.

Taclem