Śpiew Mary Jane Lamond pełen jest melodii, opowieści i klimatu. Dowodem uznania są niej jest nominacje do nagrody ECMA 2000 dla najlepszej żeńskiej artystki, za najlepszy album za jej ostatnią płutę „Lan Duil”, jak również nominacja do Juno 2000 dla najlepszego albumu solowego w kategorii Roots/Traditional.
Mary Jane Lamond należy do wykonawców pochodzących z Cape Breton w Nowej Szkocji, gdzie mieści się centrum celtyckiej sceny muzycznej.
Tym co najbardziej ją wyróżnia jest język w jaki śpiewa. Mary Jane wykonuje swoje utwory (zarówno współczesne jak i tradycyjne) niemal wyłącznie w szkockim gaelic. Mimo iż większość jej słuchaczy nie rozumie ani słowa z tego co artystka śpiewa, ludzie kochają jej muzykę i koncerty.
Mary Jane dorastała w Ontario, ale lato spędzała zawsze na Cape Breton, gdzie mieszkali jej . To tam po raz pierwszy usłyszana język celtycki. Nie nauczyła się tam płynnie nim posługiwać, ale zapisała się na kurs przy Saint Francis Xavier (STFX) University w Antigonish. Chciała koniecznie poznać treść celtyckich piosenek, które śpiewała.
Pierwszy album – „Bho Thir Nan Craobh” (Ziemia Drzew) – zarejestrowała będąc na uniwersytecie. Zgromadzila na nim tradycyjny materiał, wspomagał ją nieznany wówczas skrzypek – Ashley MacIsaac.
Kolejny album Mary Jane Lamond, zatytułowany „Suas e!” zawierał same celtyckie pieśni, w których połączyła klasyczne teksty ze współczesnymi aranżacjami zbliżającymi muzykę do popu.
Sukcesu „Suas e !” przyczynił się do wybuchu zainteresowania muzyką celtycką w takiej oprawie, zaś Mary Jane Lamond wyruszyła w trasę ze świeżo skompletowanym zespołem. Jej doświadczenia sceniczne wpłynęł na brzmienie trzeciego albumu zatytułowanego „Lan Duil”.
Wygląda na to że wkład Mary Jane Lomond do współczesnej muzyki pop będzie równie duży jak do muzyki folkowej.

Taclem